Özet:

Sosyal bilimler içerisinde gençlik, çeşitli paradigma, yaklaşım ve değer sisteminin kesiştiği bir alan olmuştur. Gençlik çalışmaları, toplumsal bağlama, zamana ve mekana göre toplumun bütünüyle ilişkisi çerçevesinde gelişen karmaşık ve çok katmanlı bir mirasa sahiptir. Bu makalede gençlik çalışmaları alanındaki tartışma alanları ve ana kavramlar incelenerek konu hakkında genel bir değerlendirme yapılması amaçlanmıştır. Öncelikle temel paradigmalar, farklı teorik ve metodolojik ayrımların anlaşılabilmesi için iki eksen esas alınmıştır. Bu eksenlerden ilki, nesnellik (realizm)- öznellik (nominalizm) ayrımıdır. Bireylerin sosyal dünyayı dışsal reel bir geçeklik olduğu anlayışı ile isimlendirme, kategorilendirme gibi süreçlerle inşa ettiği varsayımı arasındaki teorik ayrımı belirlemektedir. İkinci eksen ise düzen (regülasyon) ve çatışma boyutlarını içermektedir. Gençlerin toplumsal düzenin neresinde konumlandıklarına dair teorik varsayımları ve buna dair çözüm önerilerinin farklılaşmasında rol oynamaktadır. Düzen (regülasyon) teorilerinde, toplumla uyum ve dayanışmanın sağlanması esastır. Toplumsal alanın biçimlenmesinde çatışma unsurunu ön plana çıkaran teorilerde ise gençlik ve gençliğe dair problemler halihazırda var olan toplumsal, kurumsal ve düşünce sistemlerinin bir sonucu olarak ortaya çıkmakta ve sorunların çözülebilmesi için radikal toplumsal dönüşümler gerekmektedir. İkinci olarak, gençlik alanını biçimlendiren alt tartışmalar (doğa /biyoloji-kültür/ yetiştirme, kuşak-sosyal sınıf, yapı-birey, yapı-süreç ve katkı sağlayıcılar-bağımlılılar) gözden geçirilerek gençlik çalışmalarının genel bir çerçevesinin çizilmesi amaçlanmıştır. Son olarak, 19. Yüzyıldan yakın döneme kadar bu alt tartışmalar, gençliğin toplumsal alanda geçirdiği değişimlerle birlikte ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler: