Görüntüleme
13
“Ben” kimdir ya da nedir? “Ben” ruhu mu, bedeni mi yahut bunlardan başka bir şeyi mi ifade eder? Bu çalışma, İranlı mutasavvıf Maḥmûd Şebüsterî’nin Gülşen-i Râz’daki “benlik” kavramını açıklığa kavuşturmayı amaçlamaktadır. Şebüsterî’nin bazı şârihleri - örneğin Lâhîjî - tam bir açıklama yapmadan “benliğin belirlenmiş (mutaʿayyan) Mutlak Hakikat” olduğunu savunur. Bu makale, şerhler, ikincil kaynaklar ve İslam düşüncesi bağlamında Gülşen’i inceleyerek ve bu çerçevede ortaya ıkan karşıt yorumlar ve öne çıkan yorumların nedenlerini sunarak Şebüsterî’nin benlik anlayışını sergilemektedir. Gülşen’de benlik ne ruhtur ne de beden. O, Hakk’ın, sonsuz, tekrarlanmayan tecellilerinden bir tecellidir. Bu çalışma, Benin insanın ʿa’yân-ı sâbite olduğunu ve bununla bağlantılı olarak benin istidadının sonsuz mahiyetini ortaya koyar, bu döngü benin sonsuz yönelimini insâni kâmil olması çerçevesinde ele alır. Benlik şeyleştirilmemiştir (yani, belirli bir içeriği veya biçimi yoktur) veya tam olarak bilinemez; her an değişir; o anın sürekli değişen “ben”idir. Şebüsterî’nin metafiziği, modern insanın kendi benliğinin ilahi kaynaklı olduğunu idrak etmesine yardımcı olur ve ona Allah’ın tecellisi olması hasebiyle, kâinatı ve içindekileri anlamlandırma noktasında çok yönlü bir bakış açısı kazandırır.
Who or what is “I”? Does “I” refer to the soul, body, or something else? This paper aims to clarify the Iranian Sufi Maḥmūd Shabistarī’s metaphysical account of the self in The Rose Garden of Mystery (Gulshan-i Rāz). Some of Shabistarī’s commentators-for example, Lāhījī-argue that the “self is the determined Real” without offering a full account. This paper presents Shabistarī’s self by examining Gulshan in the context of commentaries, secondary sources, and Islamic thought and by presenting opposing interpretations and reasons for the most prominent interpretations. In Gulshan, the self is neither the soul nor the body. It is the Real’s determination, a face among the eternally manifesting, unrepeated faces of the Real. This paper argues that the self is the human’s fixed entity (quiddity, ʿayn-i thābitah), whose aptitudes are perpetually unfolding; it is an eternal becoming of the Perfect Man. The self is not reified (i.e., it is of no definite content or form) or fully known; it changes every moment; it is the ever-changing “I” of the moment. Shabistarī’s metaphysics helps the modern person realize that her self is divine; it teaches her that because the world-including humans, animals, and the environment-is God’s manifestation, it deserves care.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
