Özet:

Amaç: Bu çalışmanın amacı kanal tedavisi sırasında kullanılan farklı irrigasyon solüsyonlarının elektriksel iletkenliğinin ölçülmesidir. Yöntemler: Bu çalışmada Qmix, MTAD, Serum fizyolojik, Sodyum hipoklorit (NaOCl; %1, 2,5, 5), Etilen diamin tetra asetik asit (EDTA; %5,17) ve Klorheksidin (CHX) solüsyonlarının elektriksel iletkenliği ölçüldü. Bu solüsyonların elektrik iletkenliğini ölçmek için, elektriksel iletkenlik ölçme cihazı (Meinsberg Conductiviy Meter LF39, FabrikstraBe 69,OT Meinsberg, D-04720 ziegra-Knobelsdorf) kullanıldı. Her bir solüsyondan 10 adet olacak şekilde 100 ml cam beher kaplarının yarısına kadar irrigasyon solüsyonu dolduruldu ve Meinsberg iletkenlik metresi LF39’un elektrot probu bu solüsyonlara daldırıldı. Her irrigasyon solüsyonundan sonra elektrot probu de-iyonize suyla yıkandı ve test cihazı her seferinde kalibre edildi. Ölçümler her irrigasyon solüsyonu için on kez tekrarlandı. İletkenlik ölçümleri verisi dağılımı normal dağılım varsayımını karşılamadığı için non-parametrik Kruskal-Wallis testi kullanılarak yapıldı. İstatistik değerlendirme IBM SPSS istatistik yazılımı (sürüm 20.0; IBM Corp., Armonk, NY, ABD) ile gerçekleştirildi. Bulgular: Elektriksel iletkenlik ölçme cihazı ölçümleri kiloohm/santimetre’den microsiemens/santimetre’ye çevrildi. Elektriksel iletkenliğine göre sıralandığında %5 NaOCl> %2,5 NaOCl> QMix> %1 NaOCl> %5 EDTA> %17 EDTA> NaCl> MTAD> %2 CHX şeklinde bulundu. İstatistiksel olarak CHX solüsyonun elektriksel iletkenliği QMix, %2,5 NaOCl ve %5 NaOCl’den (P < ,05); MTAD solüsyonun %2,5 NaOCl ve %5 NaOCl’den (P < ,05); %17 EDTA solüsyonun %5 NaOCl’den düşük bulundu (P < ,05). Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına göre NaOCl’in elektriksel iletkenliği QMix, MTAD ve CHX’den daha yüksek olduğu saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Elektriksel iletkenlik, MTAD, QMix, EDTA, NaOCl, CHX Abstract Objective: The aim of this study was to compare the electrical conductivity of different irrigation solution used in root canal treatment. Methods: In this study, electrical conductivity of Qmix, MTAD, Saline, Sodium hypochlorite (NaOCl ;1, 2.5, 5%), Etylene daimine tetraacetic acid (EDTA; 5.17%) and Clorhexidine (CHX) was measured. For measuring of electrical conductivities of this irrigants, an electrical conductivity tester (Meinsberg Conductiviy Meter LF39, FabrikstraBe 69,OT Meinsberg, D-04720 ziegra-Knobelsdorf) was used. After preparation of 10 sample for each solution, 100 mL glassbeakers were half-filled with each irrigant, and the electrode probe was immersed. In each step, electrode was washed with copious de-ionized water and tester was calibrated with appropriate range. Measurements were repated ten times for each irrigant. The nonparametric Kruskal-Wallis test was used when variables were not normally distributed (P < .05). Statistical evaluation was executed with IBM SPSS Statistics software (version 20.0; IBM Corp., Armonk, NY, USA). Results: Data were obtained in kiloohm/centimeter and calculated to microsiemens/centimeter. According to electrical conductivity; 5% NaOCl> 2.5% NaOCl> QMix> 1% NaOCl> 5% EDTA> 17% EDTA> NaCl> MTAD> 2% CHX. Statistically electrical conductivity of CHX was lower than QMix, 2.5% NaOCl, 5% NaOCl; MTAD was lower than 2.5% NaOCl, 5% NaOCl; %17 EDTA was lower than 5% NaOCl (P < .05). Conclusion: According to resultsof this study the electroconductivity of NaOCl was higher than QMix, MTAD and CHX. Keywords: Electrical conductivity, MTAD, QMix, EDTA, NaOCl, CHX

Anahtar Kelimeler: