Karaciğer kanseri dünyada kanserle ilişkili ölümlerde üçüncü sırada yer almaktadır. Hepatoselüler karsinom (HSK) primer karaciğer kanserlerinin %70-85’ini oluşturmaktadır. Bu çalışmada deneysel karaciğer kanseri modelinde Dietilnitrozamin (DEN)'in rolünü araştırmayı ve silimarinin hepatoprotektif etkisini oksidatif-nitrozatif stres markerlerı kullanarak immunohistokimyasal yöntemlerle ayrıntılı olarak incelemeyi amaçladık. Bu amaçla 50 adet Wistar Albino cinsi erkek rat 10’arlı 5 gruba ayrıldı. DEN grubundaki hayvanlara 50 mg/kg dozunda haftada 1 kez deneme süresince DEN uygulaması yapıldı. DEN+silimarin grubundaki ratlara DEN uygulamasından 1 hafta önce başlayacak şekilde 100 mg/kg dozunda haftada 3 kez deneme süresince intraperitoneal yolla silimarin (propilen glikolde çözdürülmüş) uygulandı. Kontrol grubundaki ratlara deneme süresince pelet yem ve içme suyu verildi. Sham grubundaki hayvanlara % 0.9 NaCl içerisinde çözdürülmüş propilen glikol intraperitoneal yolla haftada 3 kez deneme süresince verildi. Silimarin grubundaki ratlara 100 mg/kg dozunda deneme süresince intraperitoneal yolla haftada 3 kez silimarin uygulandı. 21 haftanın sonunda DEN ve DEN+silimarin gruplarında makroskobik olarak farklı büyüklük ve boyutlarda nodüler yapılar tespit edildi. Mikroskobik incelemede nodüllerin HSK oldukları belirlendi. Sonuç olarak DEN’in karaciğer kanserini indüklediği silimarinin ise iNOS ve Nitrotirozin ekspresyonları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir koruyucu etki göstermediği belirlenmiştir.
Liver cancer is the third most common cancer-related death in the World. Hepatocellular carcinoma (HCC) constitutes %70-85 of liver malignant primary tumors. In this study; we aimed to investigate the role of diethylnitrosamine (DEN) in the experimental liver cancer model and to examine the hepatoprotective effect of silymarin in detail using oxidative-nitrosative stress markers with immunohistochemical methods. For this purpose, 50 Wistar Albino male rats were divided into 5 groups with 10 rats. Animals in DEN group received DEN at a dose of 50 mg/kg once a week for 20 weeks. The rats in the DEN +Silymarin group were Silymarin intraperitoneally for 21 weeks 3 times a week at a dose of 100 mg/kg, starting 1 week prior to the administration of DEN. Silymarin was administered to rats in the group of Silymarin 3 times a week intraperitoneally for 20 weeks at a dose of 100 mg/kg. The rats in the control group were fed pellet feed and drinking water for 20 weeks. Animals in Sham group were treated with propylene glycol dissolved in 0,9 % NaCl intraperitoneally 3 times a week for 20 weeks. At the end of 21 weeks, macroscopically different size and number of nodular structures were detected in the DEN and DEN+Silymarin group. The microscopic examination revealed that the nodules were HCC. As a result, DEN induced liver cancer; however, silymarin did not show a statistically significant protective effect in terms of iNOS and Nitrotyrosine expressions.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
