Abstract:

Kur’ân-ı Kerîm’de “düşünme” anlamında çok sayıda kelime geçmektedir. Bu kelimelerden bazıları şunlardır: “ﺮﻜﻔﺗ/tefekkür”, “ﻞﻘﻋ/‘akl-ﻞﻘﻌﺗ/te’akkul”, “ﺮﻛذ/zikr”, “ﺮﻛﺬﺗ/tezekkür” “ﺮﺑﺪﺗ /tedebbür”, “ﻞﻣﺄﺗ/te’emmül”, “ﺮﻈﻧ/nazar”, رﺎﺒﺘﻋإ/i’tibar, ةﺮﺒﻋ/ibret”, “ةﺮﯿﺼﺑ/basîret” ve “ﺔﯾور/reviyye.” Bu çalışmada önce “düşünme” kavramının ne anlama geldiğini kısaca açıklayacağız. Daha sonra Kur’ân’da, “düşünme”nin “semantik/kavram alanı”na giren bu kelimeler hakkında özet bilgiler vereceğiz. Ayrıca söz konusu kelimelerin aralarındaki ince anlam ayrımlarını ortaya koymaya çalışacağız. “Düşünme” ile “Anlama” kavramları birbirinden farklı kavramlar olmasına rağmen; Kur’ân’da geçen “düşünme” anlamındaki kelimeler, “anlama” mânâsında; “anlama” mânâsındaki kelimeler de “düşünme” mânâsında Türkçe’ye çevrilmektedir. Bu yüzden kavram kargaşası meydana gelmektedir. Dolayısıyla bu kavram kargaşasını, bir nebzede olsa önleyebilmek için, zikri geçen kelimeler arasındaki ince anlam ayrımlarının bilinmesi lâzımdır

Keywords: