Özet:

Osmanlı Devleti'nin Birinci Dünya Savaşı'ndan mağlup ayrılmasından sonra Anadolu'yu işgal eden emperyalistlere karşı 1919-1922 yılları arasında verilen Milli Mücadele, Türk milletinin çok yönlü katkısını ve mücadelesini ifade eder. Bu çok yönlü yapılanma içerisinde Birinci Dünya Savaşı boyunca Osmanlı ülkesini yöneten İttihatçılar da yer almış ve hemen hemen tüm kadrolarını Milli Mücadele hareketi içerisinde konuşlandırmışlardır. Milli Mücadele'nin askeri ve siyasi lideri Mustafa Kemal Paşa, tüm toplumsal kesimlerden olduğu gibi, İttihat ve Terakki mensuplarından da yoğun şekilde istifade etmiş hatta Milli Mücadele boyunca onların desteğini görmüştür. İttihatçı sivil ve askeri kadroların öncülüğünde kurulan ve Milli Mücadele uğruna çok ciddi faaliyetlere girişen kuruluşlardan biri de Karakol Cemiyeti'dir. Esasen İttihat ve Terakki'nin kontrolündeki Teşkilat-ı Mahsusa yapılanmasına dayanan ve özellikle milli hareketin lojistik ve haberalma ihtiyaçları yanında azınlık çeteleriyle mücadele ederek Türk ve Müslümanların güvenliğini sağlayan Karakol Cemiyeti, 16 Mart 1920'deki İstanbul'un fiilen işgaline kadar varlığını sürdürmüş ve bundan sonra yerini TBMM'ye bağlı yeni yeraltı gruplarına bırakmıştır.

Anahtar Kelimeler: