Amaç: Propofol ve deksmedetomidin mekanik olarak ventile edilen yoğun bakım hastalarındasık tercih edilen sedatif ajanlardır. Bu çalışmanın amacı; propofol ve deksmedetomidinin akciğer mekanikleri üzerine erken etkilerini karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Sedasyon ihtiyacı olan, mekanik olarak ventile edilen, 18-65 yaş arası 70 hasta çalışmaya dahil edildi. İki gruba ayrılan hastalara sedasyon amacıyla deksmedetomidin grubuna (Grup D) deksmedetomidin infüzyonu, propofol grubuna (Grup P) propofol infüzyonu uygulandı. Uygulanan ventilasyon modları, kan gazı analizi, akciğer mekanik değerleri (havayolu direnci, pozitif soluk sonu basıncı, solunum sıklığı, tidal volüm, dakika volümü, tepe havayolu basıncı, kompliyans, soluk sonu CO2, SvO2 değerleri) ve ventilatör-hasta uyumu başlangıç, 5,15,30,45 ve 60 dakikalarda değerlendirilerek kaydedildi. Bulgular: Demografik veriler ve ventilasyon modları gruplar arasında benzerdi. Akciğer kompliyansı Grup D’de 60 dakika boyunca artmış olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı değildi. Diğer akciğer mekanikleri değerleri gruplar arasında benzerdi. Arter kan gazı değerleri her iki grupta da normal aralıkta seyretti. Ventilatör-hasta uyumunun Grup P’de Grup D’ye göre daha iyi olduğu saptandı. Solunum depresyonu olan hasta sayısı Grup P’de Grup D’ye göre 45. ve 60. dakikalarda daha yüksekti. Sonuç: Propofol ile daha iyi ventilatör-hasta uyumu sağlanmasına rağmen, deksmedetomidin daha az solunum depresyonu yapar. Bu nedenle weaning dönemindeki yoğun bakım hastalarında deksmedetomidin tercih sebebi olabilir. Daha geniş örneklem büyüklüğü ile yapılacak çalışmalar propofol ve deksmedetomidinin akciğer mekanikleri üzerine etkilerini netleştirecektir.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|