Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
34
İndirme
12
Bilginin aktarımı noktasında te’lif, kilit rolü oynamıştır. İslâm’ın temel metinlerinde bilgi ve bilginin aktarımının en önemli yolu olan yazıya vurguda bulunulması, ibtidai düzeyde olan Arapça te’lif kültürünün yeni evreler kat etmesini sağlamıştır. Bu bağlamda erken dönemlerde Kur’ân merkezli çeşitli alanlarda telifler ortaya çıkmıştır. Zamanla bu telifleri birbirinden ayırt eden temel farklılıklar belirginleşmiştir. Nahiv alanı da yaşanan sosyokültürel ve sosyopolitik devinimler neticesinde, erken dönemlerde sistemleşmiş ve “ikmâl”e ulaşmıştır. Böylece nahvî te’liflerde belirli üsluplara tabi olan bazı kategoriler oluşmuştur. Bu kategorilerin başında nahiv alanıyla ilgili malumatların kısaca aktarıldığı “metin” türündeki eserler gelmektedir. Hem bu tür eserlerdeki kapalılığı giderme gayesi hem de nahiv alanındaki “ikmâl” anlayışı neticesinde metinler üzerine açıklayıcı nitelikteki ikinci kategoride, “şerh” diye isimlendirilen eserler teşekkül etmiştir. Şerh te’lif tarzında genellikle tavzih, istişhâd ve örneklendirme gibi geleneksel te’lif üslubu, benimsenmiş olup metinin tümünü kapsaması hedeflenmiştir. Medreselerde tedrisat faaliyetini yürütenler, şerhleri okuturken veya derse ön hazırlık yaparken kendileri ya da öğrencilerinin not tutmasıyla üçüncü kategoride “hâşiye” diye anılan, te’lif tarzının ortaya çıkmasına öncülük etmişlerdir. Zamanla gelenekselleşen bu te’lif tarzı da şerhlerin sadece gerekli görülen kısımlarının işlendiği belirli ölçütleri olan te’lif yöntemi haline gelmiştir. Bu ölçütlerin başında uzun girizgâhlar, mantıki ve felsefi olgularla bezenmiş nahvi yorumlar, detaylı i’râb analizleri ve farazi sorularla yürütülen tartışmalar gelmektedir. Hâşiyelerin çoğunlukla medreselerde tedavülde olması bu mecrada bulunanların da hâşiye te’lifine yönelimini artırmıştır. Nitekim son dönem medrese âlimlerinden Fâhreddin el-‘Arnâsi (ö. 1392/1972) de bu kapsamda “Keşfü’l-Ğıtâ” adlı hâşiyeyi te’lif etmiştir. Bu bağlamda makalede hâşiye te’lif geleneğinin genel hatları çizilmiş ve söz konusu esere yansımaları üzerinde durulmuştur. Böylece önemli bir yekuna sahip olan hâşiye te’lif geleneğinin nahiv alanında oluşturduğu etki, uygulamalı bir şekilde incelenmiştir.
At the point of transfer of information, the te'lif played a key role. The emphasis on the writing, which is the most important way of the transmission of knowledge and knowledge in the basic texts of Islam, has made the Arabic te'lif culture, which is at the ibtidai level, add new stages. In this context, in the early periods of the Qur’an centred in various fields of authors appeared. With time, the fundamental differences that distinguish these authors from each other have become clear. The Nahiv area, as a result of sociocultural and socio-political devices, has been systematized in the early periods and has reached the "male". Therefore, there are certain categories that are subjected to certain subjects in the Nakhvî te'lifes. In the beginning of these categories are the works in the "metin" type in which the malumates related to the Nahiv area are briefly transmitted. Both the purpose of removing the coverage in such works as well as the understanding of the "acmal" in the nahiv field, the texts in the second category of explicitity, the works named "sherh" have been created. In the sherh te'lif style, the traditional te'lif style, such as advice, consultation and sampling, is adopted and aimed at covering the whole text. Those who conduct the activity of therry at the Medresat, while reading the charles or preparing the lesson in advance, they or their students with the note in the third category called "hashya" have led to the appearance of the style of the te'lif. This style of te'lif, which has become traditional over time, has also become the method of te'lif, which is a certain measurement where the parts of the charges are only considered necessary to be processed. At the beginning of these measurements are long intrusions, logical and philosophical facts, narrow interpretations, detailed i'râb analyses and pharazi questions. The majority of those who have been treated in this field have also been treated in this field, and they have also been treated in this field. And the last time he was in the midst of the wrath. 1392/1972) in this context, he claimed the name of the Hâşfü’l-Gıtâ. In this context, the article has drawn the general lines of the Hâşiye te'lif tradition and focused on the reflections of the work concerned. The influence of the tradition of the Hâşiye te'lif in the Nahiv area, which has an important joke, has been studied in a practical way.
Alan : Eğitim Bilimleri; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
