Abstract:

Kur’an-ı Kerim, insana Rabbini tanıtan, yaratılış gayesini öğreten, ona dünyevi ve uhrevi saadetine vesile olacak yolları talim eden Yüce Allah’ın tüm insanlığa gönderdiği son ilahi mesajdır. Arapça olarak indirilmiş bu ilahi mesaj, okunmak, anlaşılmak ve hayata tatbik edilmek üzere gönderilmiştir. Şüphesiz bu ilahi vahyi anlamak ve yaşamak sadece Arapların değil, Arap olmayanların da en temel görevidir. Dolayısıyla günümüzde Kur’an-ı Kerim terminolojisinin doğru anlaşılması için dilde meydana gelen anlam hareketlerini ortaya koymak ve Kur’an’ın kavramlarını, semantik bir metotla incelemek Kur’an’ın doğru bir şekilde anlaşılmasına yardımcı olacaktır. Bu amaçla biz de bu çalışmada Kur’an-ı Kerim’de ki “ayet” kavramını semantik yöntemle ele alarak bu kavramın etimolojik yapısını inceledik. Bu kelimenin sözlükte, "açık alamet, nişan ve emare” anlamlarına geldiğini; Kur’ân'ın bu kavrama, “delil, bürhan, mu’cize ve ibret" gibi anlamlar kazandırdığını ve yine "vahy, necm, sultan, beyyinât ve besâir” gibi kelimelerin de Kur'ân’da âyet manasını ifade etmek için kullanıldıklarını tesbit ettik.

Keywords: