Özet:

Uzun yıllardan bu yana içme suyu temin edilen yüzey ve yer altı su kaynaklarında arseniğin varlığı içme suyu arıtma tesislerinde karşılaşılan önemli bir sorun olarak güncelliğini korumaktadır. Amerika Birleşik Devletleri USEPA ve Dünya Sağlık Örgütü WHO 1993 yılında yapmış olduğu düzenlemeyle içme sularında izin verilen arsenik miktarını 50 μg/L’den 10 μg/L’e indirmiştir. Ülkemizde de, “İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik” kapsamında içme ve kullanma sularında 50 μg/L olan arsenik limiti, 2005 yılı itibariyle10 μg/L olarak değiştirilmiştir. Arsenik standardının10 μg/L olarak uygulanması, ülkemizde içme suyu temin edilen bazı su kaynaklarının kullanımını da kısıtlamıştır. Bu çalışmada İstanbul ilinin önemli içme suyu kaynaklarından olan Terkos, Büyükçekmece Gölü ve Ömerli Barajından alınan su numunelerine laborutuvar ortamında belirli miktarlarda arsenik dozlaması yapılarak konvansiyonel arıtma prosesleri koagulasyon +filtrasyon ile giderilmesi araştırılmıştır. Yapılan deneysel çalışmalarda Terkos, Büyükçekmece Gölü ve Ömerli Barajı ham sularında en yüksek arsenik gideriminin en yüksek Alum dozunda yapılan koagulasyonla beraber filtrasyon sonucu meydana geldiği tespit edilmiştir. Başka bir ifade ile; Büyükçekmece Gölü ve Ömerli Barajından alınan yüksek konsantrasyonlu 55 μg/L arsenik içeren ham su numunelerinde konvansiyonel arıtma sistem ile %95’den daha büyük oranlarda arsenik giderimi, Terkos Gölünden alınan düşük konsantrasyonlu 22 μg/L arsenik içeren ham su numunelerinde konvansiyonel arıtma sistem ile % 95 oranında arsenik giderimi sağlandığı görülmüştür. Bununla beraber arsenik bakımından problemli yerlerdeki mevcut içme suyu arıtma tesislerinde konvansiyonel arıtmaya alternatif olarak membran filtrasyon sistemleri, iyon değiştirme ve aktif karbonla adsorpsiyon prosesleri gibi arıtma yöntemleri önerilmektedir

Anahtar Kelimeler: