Özet:

Modernlik bir öz-inşa olan soyut birey üzerinde yükselmiş ve ulus-devlet bireyin siyasal yönetim şekli olmuştur. Fakat homojen bir ırk, dil ve kültüre dayanma iddiasındaki ulus-devlet ötekiler yaratmış ve onulmaz acılara yol açmıştır. Yirminci asrın ikinci yarısıyla birlikte özne ve ulus-devlet aşınma sürecine girmiştir. Öznenin tarihe, kültüre, bir bağlama yerleştirilmesi onu çevresinin ürünü olarak algılamayı doğurmuştur. Dolayısıyla öznenin kuşatıldığı dil, kültür, din gibi bağlılıklarının kimliğinin oluşumunda etkili unsurlar olduğu benimsenmiştir. Bu kabulün mantıksal sonucu bağlılıklarından mahrum edilen bireylerin varoluşsal bir eksiklik ve parçalanma hissetmeleridir. Bu nedenle ulus-devletin algılamak yerine çoğunlukla bastırdığı farklılıklara saygı ve hak talep eden kimlik, tanınma ve çokkültürcülük siyaseti, postmodern dünyada siyasal teorinin gündemine yerleşmiştir

Anahtar Kelimeler: