Özet:

Sanat eseri iktisatta keyif-zevk malları (hedonic goods) olarak isimlendirilen mallar grubuna girer. Bu malların temel özellikleri, talebi, arzı ve fiyat oluşumunun kendine has özellikler göstermesidir. Koleksiyon malları olarak da ifade edilen bu grupta literatürde resim, heykel, pul, halı vb.gibi ürünlerde beraber ele alınmaktadır. Sanat ürünlerinin bir özelliklerinden en önemlisi bu ürünlerin ya da eserin tek olmasıdır, sanat ürünleri heterojen mallardır. Hiçbir eser bir diğerinin, hatta aynı sanatçının eserleri bile birbirinin aynı değildir. Sanat ürünleri talebi refah düzeyi ile ilişkili bir mal ve hizmet grubunu oluşturmaktadır . Koleksiyoncuların varlıkları arttıkça ve toplumun gelir düzeyi yükseldikçe sanat eserine olan talep de artar. Bu özelliği ile sanat lüks mallar grubuna dahil edilebilir. Sanat ve ekonomi, genelde bu iki alanda çalışan araştırmacılar tarafından birbiriyle ilişkisiz görülen veya aralarındaki bağların ihmal edildiği, küçümsendiği iki kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Ekonomi biliminin toplumsal, doğal ve insani kaynakların üretim süreçlerinden geçirilerek paylaştırılmasındaki yasaları incelediğini kabul edersek sanatın bu tanımın içinde ilk bakışta bile kendine bir yer bulduğunu görürüz. Sanat, her ne kadar ekonomi biliminin gizemine ve ulaşılamazlığına eleştiri getirse de bir ekonomik faaliyettir. Sanatın bu özelliğini vurgulamak onun yaratıcı ve duygu-yoğun üretiminin arka plana itilmesi anlamına gelmez. Bu çalışmanın amacı sanatın ekonomik yönüne dikkat çekmek ve aynı zamanda kamu ekonomisinde yeni bir alan olan sanat ekonomisinin kamusal temellerini irdelemektir.

Anahtar Kelimeler: