Abstract:

İnsanlık tarihinin erken dönemlerinden bu yana, sportif başarıyı dışarıdan müdahale yoluyla, haksız bir şekilde etkileme düşüncesi, insanın bilinç altında hep varolmuştur. Tabii ki beraberinde sportmence ve centilmence davranma düşüncesinin varlığı da, tarihin bilinen en eski günlerine kadar indiği bir gerçektir. Önceleri dinsel ayinlerin bir ritüeli olan sportif karşılaşmalarda, toplumsal vicdanı da rahatlatmak bakımından, tanrıların arzusu gibi değerlendirilerek, fiziksel çalışmalar dışında, dinsel ve mistik öğelere başvurmak suretiyle sonuçların etkilenmeye çalışıldığı çeşitli efsanelerde dile getirilmektedir. Yine primitif toplumlarda bazı bitkilerin performansı arttırıcı sikirsel gücünün varlığı inancı, bu yöntemin de denenmesine neden olmuş, belkide gerçek anlamda dopingin bulunuşuna yardımcı olmuştur. Doping vasıtasıyla suni biçimde elde edilen sportif performans sporcuyu zirveye taşırken, erdemli olmaktan uzaklaştırarak onurunun rencide olmasına, sporcu kişiliğinin ve fair play anlayışının kaybolmasına neden olmaktadır. Rekabetin olduğu bütün yarışlarda bu ahlaki ilkenin yozlaşması karşısında uluslararası bir anlayışı kapsayan "fair play" kavramı kurallara riayetle beraber rakibe saygı ve yarışma eşitliği prensiplerini de taşımaktadır. Sporcular bu nedenle zirveye taşınırken ve zirvede kalmak için yöntem olarak suni yollarla yani dopingle değil karekter, spor ahlakı ve spor eğitimine sahip, sportif yeteneklere dayalı, antrenman yoluyla performansı sporun özüne göre geliştirilmesiyle her sporcuda olması gereken sportif erdem gerçeği ile hareket etmelidirler.

Keywords: