Özet:

Amaç: Çalışma, yoğun bakım ünitesinde çalışan hemşirelerin tıbbiolarak yararsız tedavi ve uygulamalara ilişkin görüşlerini belirlemekamacıyla yapılmıştır.Yöntem: Tanımlayıcı özellikteki bu araştırmanın evrenini, bir üniversite hastanesinin yoğun bakım ünitelerinde çalışan toplam 63 hemşire,örneklemini ise araştırmaya katılmayı kabul eden 40 hemşire oluşturmuştur. Verilerin değerlendirmesinde, yüzdelik dağılım kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelerin %60.0’ı yoğun bakım ortamında bazı hastalara yararsız tedavi ve uygulama yapıldığını, %32.5’ibu tür uygulamaların her gün yaşandığını belirtti. Hemşireler tarafından; tedavisi olmayan %20.0 , beyin ölümü gerçekleşmiş %12.5 ,terminal dönem kanser hastalığı olan bireylere verilen tedavi ve uygulamalar %10.0 “yararsız” olarak tanımlandı. Hemşirelerin tedavive uygulamalara hastanın yanıt verme olasılığının olmamasını %25.0 , hastanın yaşam kalitesine çok az yarar sağlamasını %15.0 ,tam tersine bireyin ağrı ve acı çekme süresini uzatan %10.0 tedavive uygulamaları nafile yararsız olarak değerlendirdiği saptandı.Hemşirelerin %92.5’i çalıştığı yoğun bakımda yararsız tedavi ve uygulamaları engellemek için hiçbir şey yapılmadığını ifade etti.Sonuç: Çalışmadan elde edilen bulgulara göre; yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin yararsız tedavi ve uygulamaların sıklıklayapıldığını düşündükleri ve bu noktada etik ikilem yaşadıkları söylenebilir

Anahtar Kelimeler: