Görüntüleme
18
İndirme
2
Klasik telif türleri umumiyetle bir metin üzerine yapılan çalışmalarla gelmiş ve gelişmiştir. Bu bağlamda esas alınan metnin niçin tercih edildiğinin birçok sebebi vardır: Kısalığı, dil itibariyle muhkemliği, ders kitabı olması, kolay ezberlenebilirliği, müellifinin ilmi kuvveti, kutsallığı veya bereketli kabul edilmesi bunlar arasındadır. İlim anlayışı, geleneği sürdürme, hoca-talebe münasebetleri gibi başkaca etkili unsurlar da bu çerçevede değerlendirilebilir. Bu sebeplerden hareketle metinler üzerine şerh ve haşiye türü eserler kaleme alınmıştır. Bu makalemizde hâşiye kavramı üzerinde durulduktan sonra kısaca Ahîzâde’nin hayatı ve ilmi kişiliğinden bahsedilecektir. Makalenin devamında ise Zahîratü’l-ukbâ adlı eserin tanıtımı yapılacaktır.
Classical authorship species have generally come and evolved with work on a text. There are many reasons why the text based in this context is preferred: its shortness, its linguistic discretion, its teaching book, its easy memorability, its knowledge power, its sacredness or its blessed acceptance. The knowledge of the religion, the continuation of the tradition, and other influential elements, such as the teaching-treatment relationships, can also be assessed in this framework. For these reasons, the works of the shrimp and the shrimp are taken on the text. In this article we will focus on the concept of Hâşiye after we will briefly talk about the life of Ahîzâde and the personality of the knowledge. In the following article, the work will be presented as Zahiratu’l-ukba.
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
