Özet:

Amaç: Bruksizm, çocukları ve erişkinleri etkileyen bir parafonksiyonel alışkanlıktır. Bu çalışmada ebeveynlerin çocuklar ve genç erişkinlerde görülen bruksizm üzerine bilgi ve tutumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma kapsamında kliniğe başvuran çocukların ebeveynlerine 52 adet çok seçenekli sorudan oluşan anket soruları yöneltilmiştir. 367 ebeveynin anket yanıtları çalışmaya dahil edilmiştir. İstatistiksel analizde tanımlayıcı istatistikler, Ki-kare testi, Fisher’ın kesin Ki-kare testi ve Spearman’ın korelasyon testi kullanılmış ve p değeri 0.05 olarak belirlenmiştir. Bulgular: Ebeveynlerin %38,7’si bruksizmin tanımını bildiklerini belirtmişlerdir. Çalışmaya dahil edilen çocukların %29,4’ünde bruksizm olduğu, %45.5’inde bruksizm olmadığı ve kalan %25,1’inde ebeveynlerinin bir fikri olmadığı görülmüştür. Bruksizmin nedenleri arasında duygusal (%45,8), dişlerle ilgili (%16,9), ilaçlara bağlı (%3,5), dini/ruhani (%3) ve diğer faktörler (%0,5) gösterilmiştir. Bruksizmin tedavisinin psikolojik tedavi ile (%34,1), diş tedavileri ile (%23,7), tıbbi tedaviler ile (%6,5) ve dini yöntemler ile (%0,8) yapılabileceği belirtilmiştir. Çocuklarında bruksizm olduğu bildirilen ebeveynlerin %72,2’si çocuklarda bruksizm ile ilgili daha fazla bilgi edinmek istediklerini, %15,7’si ise isteksiz olduklarını, %12’si ise kararsız olduklarını bildirmişlerdir. Evli ve ayrılmış ebeveynlerin çocuklarında bruksizm varlığı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0,05). Şiddetli psikolojik travma gören çocuklarda bruksizm oranı yüksek çıkmıştır (p<0,05). Sonuç: Ebeveynler çocuklarda bruksizmin teşhisi konusunda önemli rol oynamaktadırlar. Ebeveynlerin çocuk ve genç erişkinlerde bruksizm hakkında daha fazla bilgi sahibi olmaları, bruksizmin doğru zamanda tedavi edilebilmesi açısından katkı sağlayacaktır. Anahtar Kelimeler: bruksizm, çocuk, genç erişkin, pedodonti EVALUATION OF KNOWLEDGE AND ATTITUDE OF PARENTS ABOUT BRUXISM IN CHILDREN AND YOUNG ADULTS ABSTRACT Aim: Bruxism is a parafunctional habit that affects children as well as adults. The aim of this study was to assess the knowledge and attitudes of parents about bruxism in their children and young-adults. Materials and Methods: In this study, self-administered questionnaire consisted of 52 multiple-choice questions were distributed to parents who came to pediatric dental clinic with their children. The responses of 367 parents were recorded. Descriptive statistics were calculated, Chi-square test, Fisher’s exact test and Spearman’s correlation test was used with P value fixed at 0.05. Results: 38.7% of parents were reported that they knew the definition of ‘bruxism’. 29.4% of the children had bruxism, while 45.5% had no bruxism and 25.1% of parents had no idea. The causes of bruxism mentioned as emotional (45.8%), dental (16.9%), medication (3.5%), religious/spiritual (3%), other sources (0.5%), respectively.About the treatment for bruxism parents reported that psychological (34.1%), dental (23.7%), medical (6.5%), religious (0.8%) 72.2% of parents with bruxism in their child stated that they wanted to have more information about bruxism, while 12% of parents were indecisive and 15.7% were unwilling. Significant difference was found between being married or separated parents and had bruxism in their child (p<0.05). The rate of bruxism was significantly higher in children with severe psychological trauma (p <0.05). Conclusion: Parents play an important role in the diagnosis of bruxism in children. It is important to emphasize that parents’ greater knowledge about bruxism in childhood and adolescence will contribute to them seeking appropriate help for their children/adolescents. Keywords: adolescent, bruxism, children, pediatric dentistry

Anahtar Kelimeler: