Görüntüleme
630
İndirme
39
Sesli Dinleme
2
Türk Edebiyatı’nın on üç ve on dokuzuncu yüzyıllar arası dönemi Divan Edebiyatı, Klasik Türk Edebiyatı veya Eski Türk Edebiyatı isimleriyle sınıflandırılmaktadır. 1850 sonrası şekillenen Batı Tesirindeki Türk Edebiyatı kısmı dışarıda bırakıldığında, söz konusu döneme Osmanlı Edebiyatı ismi daha uygun düşmektedir. Yaklaşık olarak altı asır süren bu dönemde, biyografi kaynaklarında doğrudan veya dolaylı olarak haklarında bilgi verilen şair sayısı yedi bin civarındadır. Osmanlı Devleti’nde böylesine çok şair yetişmesinde devleti yöneten aile bireylerinin de şiirle meşgul olmaları, bazılarının divan tertip etmeleri etkili olmuştur. Osmanlı şair ve yazarları için düzyazıdan çok şiir türü, şiir türünde seçme şiirlerden müteşekkil olan divanlar, divanlarda da gazeller hep ön planda tutulmuştur. Çok sayıda şair yetişmesi, doğal olarak şairler arasında birbirlerine kıyasla bir derecelendirme yapılması sonucunu doğurmuştur. Günümüzde birinci, ikinci derece gibi ifadelerle yapılan ayrım, Türk Edebiyatı’nın önceki dönemlerinde geleneksel olarak “şairlerin sultanı”, “şairlerin meliki”, “şairlerin reisi” gibi anlamlara gelen unvanlarla yapılmıştır. Osmanlı sahası dışındaki Türk topluluklarında da görülen şairlere unvan verilmesi geleneği, Türkiye Cumhuriyeti döneminde de devam etmiştir. Türk Edebiyatında kırkı Osmanlı döneminde olmak üzere altmış şairin şairlikteki seviyesini ifade eden bir unvanla anıldığı tespit edilmiştir. Yapılacak yeni çalışmalarla unvanlı şair sayının artacağı muhakkaktır. Bu yazıda, verilen unvanlar belirtilecek, unvan sahibi şairler hakkında kısa bilgiler verilip unvanla anıldıkları kaynaklar paylaşılacaktır.
Turkish literature between 13th and 19th centuries is classified as Divan Literature, Classical Turkish Literature and Old Turkish Literature. When left out the Turkish Literature shaped under the impact of West after 1850, this era is better to be named as Ottoman Literature. In this almost six centuries long era, the number of poets that were mentioned through biography sources directly or indirectly is about seven thousand. The reason why this big number of poets came into being lies under the fact that family members of dynasty were engaged in poetry and even some of them organized divans. Poetry rather than prose, and divans composed of selected poems and odes are prioritized by Ottoman writers and poets. The high number poets, as a matter of course, led to some kinds of rating among poets. Today’s distinction is done through titles like first grade and second grade while it was done in previous periods through titles like “sultans of poets”, “kings of poets” and “chiefs of poets”. This tradition of giving title seen in others Turkish societies apart from Ottoman territory is still living in Republic of Turkey era. It has been determined that sixty poets, forty of them during Ottoman era, are entitled to show their levels at poetry. Taken the high number of poets, it is highly likely that the number of entitled poets will increase in new studies. This paper will focus on the reason of titles, the content of titles and by whom and why these titles were given, and some sort of information about poets and the sources in which they are mentioned with their titles will be given.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
