Özet:

Yûnus Emre mutasavvıf bir şairdir; dîvânında tasavvufun her yönü ile ilgili sözleri bulunabilmektedir. Bir taraftan da dinî hayatla ilgili konuları işlemiş olduğu da görülür; hatta o konuları çoğu zaman tasavvufî bir bakış açısıyla işlediği de bilinmektedir. Dîvânı okunurken onun dünyanın geçiciliği ve fânîliği, ölüm, ölüm sonrasında yapılanlar, kabir hayatı, kıyâmet, mahşer ve âhiret hayatı üzerinde çok durduğu hemen farkedilir. Kur’an-ı Kerim’de bir gün kıyâmetin kopacağı, bunun vaktinin bilgisinin sadece Allah indinde olduğu, vakti gelince sûra üflenmesi üzerine kıyâmetin kopacağı, kâinattaki her şeyin alt üst olacağı, bütün canlıların öleceği, sûra ikinci defa üflenmesi üzerine canlıların yerlerinden kalkarak dirileceği değişik âyetlerde anlatılmaktadır. Yine âyet-i kerîmelerde bu dirilişten sonra bütün insanların mahşer yerinde toplanacağı, herkesin amel defterlerinin kendilerine gösterileceği, dünya hayatında iman edip Allah’ın rızâsına uygun bir kulluk yaparak emrettiklerini yerine getirenlerin cennete; iman etmeyenlerin ve Allah’ın rızâsına uygun yaşamayanların ise cehenneme sürülecekleri söylenmektedir. Ondan sonra da âhiret hayatı başlayacaktır. Yûnus Emre’nin dünya hayatına, ölüme, kabir hayatına, kıyâmetin kopuşuna, mahşer gününe ve âhiret hayatına bakışı tam bir mü’min bakışıdır, Kur’an’da belirtilenlere paraleldir; hatta onun bu konuları genellikle tasavvufî alâkasından bağımsız işlediği de farkedilmektedir.

Anahtar Kelimeler: