Bu makale İbn Sînâ düşüncesi ile Sühreverdî’nin İşrâkî fikirleri arasındaki bağı incelemektedir. Başka bir ifade ile çalışmamız İslam felsefe geleneğine ait iki başat ekolünmühim iki düşünürü arasında bir devamlılığın bulunup bulunmadığını sorgulamaktadır. Araştırmamızda konuyu değerlendiren uzmanların konuyla ilgili farklı düşüncelere sahip olduğuna değindik. Bununla birlikte Sühreverdî’nin İşrâkî sistemini İbn Sînâ’nın felsefi mirası üzerinde geliştirdiği fikrinin daha ön planda olduğuna yer verdik. Bu yönde oluşan düşünceyi destekler nitelikteki kanaatimizi de, her iki düşünüre ait eserlerden delillendirerek belirtmeye çalıştık. Bu bağlamda İbn Sînâ’nın “elİşârât ve’t-Tenbihât” adlı eserinde yer verdiği “Makamâtu’l-Arifîn” bölümündeki düşünceleri gibi benzeri yaklaşımların Sühreverdî’nin fikir dünyasındaki karşılıklarına işaret ettik. Böylelikle iki düşünür arasındaki halef-selef ilişkisinin İslam düşünce geleneği açısından doğal bir süreci barındırdığı sonucunu paylaşmaya çalıştık
this article examines the bond between the thought of ibn sînâ, and the philosopherdî’s philosophical ideas, with another statement, our work is to say that there are two philosopher philosophers in the world of philosopherism, and in the context of the belief that the experts who evaluate the topic in our research had different thoughts on the subject, we have given the idea of the psyhreverdî’s occupational system in the direction of the ibn sînââ’s philosophical heritage
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|