Özet:

Bu çalışmanın amacı, sıfır atık konseptine uygun olarak kaliteden ödün vermeden %100 geri dönüşüm denim üretimidir. Öncelikli olarak denim kumaş üretim sürecinde hammaddeden mamule atık noktaların tespiti yapılmıştır. Sonraki süreçte endüstriyel atıklar (denim sektöründe geri kazanılan pamuk lifleri) ve tüketici sonrası atıklardan (PET şişe atıklarından geri kazanılan lifler) denim kumaşlar üretilmiştir. Bahsedilen liflere ek olarak olumsuz yönleri elimine edebilmek için klasik pamuk lifleri ve rejenere selülozik Tencel® lifleri de taşıyıcı lifler olarak çalışmada kullanılmıştır. Yapılan tasarıma ve konstrüksiyona bağlı olarak, lif tiplerinin iplik veya kumaş karakteristikleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Ayrıca, lifler ve iplik/kumaş sonuçları arasındaki ilişki korelasyon analizi ile istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Araştırmanın sonuçları lif miktarının iplik düzgünsüzlüğü, kalın yer, neps, tüylülük, kumaş hava geçirgenliği ve aşınma direnci üzerinde önemli etkiye sahip olduğunu göstermektedir

Anahtar Kelimeler: