Abstract:

Bireyin bilinçlilik halinden ziyade doğal bir durum olarak yaşadığı milli kimlik, ancak bilince çıkarılarak güçlenelebilir. Bireyin aidiyet duygusunu güçlendirilirken de kurulan temel kurgu “biz ve öteki”dir. Ötekinin yok sayılması, milli benlik duygusunun doğallaşarak görülmemesine neden olabilir. Bu nedenle biz duygusunun en güçlü olduğu dönemler, 2. Meşrutiyet döneminde olduğu gibi ötekinin tehdidinin en fazla hissedildiği zamanlardır. Bu dönem sonrasında yaşanan, devletin ve milletin varlığını tehdit eden toplumsal ve siyasi olayların neticesinde bazı Türk aydınında Türkçülük fikri canlılık kazanır. Türkçü aydınlar millileşme sürecini hızlandırmak için dil, millet ve edebiyat arasındaki ilişkiyi kullanırlar. Milli edebiyatın öncüsü ve en önemli simalarından biri olan Ömer Seyfettin’de edebiyat bu işleviyle öne çıkar. Bu çalışmada yazarın milli şuuru uyandırmak için yazdığı “Ashab-ı Kehfimiz” hikâyesi öteki ve yabancılaşan öteki bağlamında incelenecektir.

Keywords: