Amaç: Bu araştırma, sağlık çalışanlarının bireysel özelliklerinin iş memnuniyetine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma, Tokat il merkezinde bulunan bir Araştırma ve Uygulama Merkezinde çalışan 456 sağlık personeli üzerinde tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Veriler, araştırmacılar tarafından hazırlanan anket formu ve İş Memnuniyet Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde frekans, yüzdelik oran, t testi, F testi ve Post Hoc Test (Tukey) testleri kullanılmıştır. Bulgular: Sağlık çalışanlarının % 57.9’unun kadın, % 42.1’in erkek, % 62.9’unun evli, % 37.1’inin bekâr olduğu, % 18.6’sının doktor, % 26.2’sinin hemşire, % 25.2’sinin sağlık teknikeri, % 20’sinin sekreter ve memur, % 10’unun temizlik personelinden oluştuğu belirlenmiştir. Katılımcıların % 43.6’sı 1-5 yıl arası, % 28.6’sı 6-10 yıl arası, % 22’si 11-15 yıl arası ve % 6’sı ise 16 ve üzeri yıldır çalışmaktadır. Kadın çalışanların erkek çalışanlardan, evli olanların bekâr olanlardan daha yüksek işmemnuniyetlerinin olduğu saptanmıştır. Meslekte çalışma süresi 16 yıl ve üzeri olanların iş memnuniyetleri diğer gruplardan anlamlı düzeyde yüksek bulunurken temizlik personellerinin iş memnuniyetlerinin diğer gruplara göre daha düşük olduğu saptanmıştır. Sonuç: Sağlık çalışanlarının temel bazı sosyo-demografik değişkenlerinin iş memnuniyetlerinin önemli bir belirleyicisi olduğu saptanmıştır.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|