Bu çalışmada, Locke’ın kişisel özdeşlik hakkındaki görüşleri, İnsanın Anlama Yetisi Üzerine Bir Deneme’nin ikinci kitabının yirmi yedinci bölümü olan “Özdeşlik ve Başkalık” adlı kısmın ayrıntılı analiziyle serimlenmeye çalışılacaktır. Bunun için öncelikle Locke’ın özdeşlik problemini ele alışı üzerinden “insan” ve “kişi” arasında yapmış olduğu temel ayrım incelenecektir. Sonra, kişisel özdeşliğin “kendilik”, “bilinç” ve “hafıza” ile olan bağlantısı irdelenecektir. Daha sonra ise Locke’ın görüşlerine yönelik kimi eleştiriler açıklanacaktır. Locke’ın kişisel özdeşlik, “kendilik”, “bilinç” ve “hafıza”ya dair görüşlerinin zeminde onun zihni tabula rasa olarak değerlendiren ve bilginin kaynağı olan “duyum” ve “refleksiyon/düşünüm”den gelen idelere dayalı ampirist yaklaşımının bulunduğu ve onun bu soruşturmasının özellikle hukuk ve devlet anlayışının oluşumunda önemli rol oynadığı iddia edilecektir. Bununla birlikte kişisel özdeşliğin tam olarak anlaşılabilmesi için Locke’ın zihnin “tutma” olarak adlandırdığı işlevin edilgin yapısının da dikkate alınması gerektiği öne sürülecek, Locke’ın görüşlerine yönelik asıl eleştirinin kendi sisteminin dayanaklarına binaen hafızanın saf bir cihetine imkân vermemesi bakımından yapılmasının önemli olduğu iddia edilecektir.
In this study, Locke’s opinions on personal identity will be attempted to be merged by a detailed analysis of the “Identity and Existence” section, the twenty-seventh part of the second book of A Experiment on the Capacity of Understanding of Man. For this, first and foremost, Locke’s basic differences between “man” and “man” will be examined through addressing the identity problem. Then, the connection of personal identity with “self”, “consciousness” and “memory” will be overwhelmed. There will be some criticism of Locke’s opinions. Locke’s personal identity, “self-being”, “consciousness” and “memory” views are based on an empirist approach based on the “sens” and “reflection/think” that assesses his mind as a table race and is the source of knowledge, and that his investigation plays an important role in the formation of the understanding of law and state. However, it will be suggested that the functional structure that Locke’s mind calls “holding” should also be taken into account in order to fully understand personal identity, and it will be claimed that it is important that the original criticism of Locke’s opinions be made in view of the fact that the memory based on its system does not allow a pure jihet.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|