Görüntüleme
2
Hukukî dinlenilme hakkı, tahkim yargılamasında taraflara tanınmış temel bir haktır. Tarafların hakem tayini ve tahkim yargılaması hakkında yeterli şekilde ve zamanında bilgilendirilmeleri, hukukî dinlenilme hakkının gereğidir. Tebligat, tahkimde bilgilenme hakkının gerçekleşmesini sağlar. Tebligatın, hakem kararının geçerliliği ve icrası üzerinde doğrudan etkileri bulunur. New York Sözleşmesi m. V(1)(b)’de aleyhine hakem kararı verilmiş tarafa, “hakemin tayini veya tahkim yargılaması hakkında usûlüne uygun tebligatın yapılmamış” olması, bir tenfiz engeli olarak düzenlenmiştir. Bu çalışmada, New York Sözleşmesi m. V(1)(b) kapsamında “usûlüne uygun tebligat” kavramından ne anlaşılması gerektiği, bunun uygulamada nasıl ele alındığı incelenmiştir. Buna göre öncelikle tahkimde bilgilenme hakkı ve bu hakkın tebligatla ilişkisi ele alınmıştır. Ardından, tebligatın usûlüne uygun sayılması için aranan unsurlar değerlendirilmiştir. Uygulanacak hukuk ve ispat yükü gibi New York Sözleşmesi Sözleşmesi m. V(1)(b)’nin uygulanması ile ilgili konulardan sonra çalışma sonuç bölümü ile tamamlanmıştır. Tahkimde tebligatların resmî yolla yapılmamış olması ya da milletlerarası anlaşmalardaki yöntemlerin uygulanmamış olması, tebligatların usûlsüz sayılmasına yol açmaz bu sebeple New York Sözleşmesi m. V(1)(b)’nin ihlali söz konusu olmaz. Ayrıca tebligat usûlüne her aykırılık veya eksiklik, New York Sözleşmesi m. V(1)(b) uyarınca hakem kararının tenfizinin reddi sonucunu doğurmaz. New York Sözleşmesi m. V(1) (b) kapsamında tebligatın usûlüne uygun olmaması sebebiyle hukukî dinlenilme hakkının ihlal edildiğine yönelik itirazlar dar yorumlanmalı, tahkim yargılamasının sonucuna etki edebilecek nitelikte olması aranmalıdır. Nihayet, kargo/kurye şirketlerince düzenlenen gönderi takip belgelerinde tebligatın içeriği yazmıyor olsa bile bu belgeler prensip olarak tebligatın yapıldığını ispata elverişli kabul edilmelidir. Davalı, kargo/kurye vasıtasıyla yapılan tebligatların tahkim yargılaması ile ilgili olmadığını, içeriğinin tahkim dışı belgeler olduğunu iddia ediyorsa bunu ispat etmelidir.
The right to be heard is a fundamental right granted to parties in arbitration proceedings, and a requirement of the right to be heard is that the parties must be adequately and timely informed about the appointment of the arbitrator and the arbitral proceedings. Proper notice ensures the implementation of the right to be heard in arbitration. Thus, notice directly affects the validity and enforcement of arbitral awards. Article V(1)(b) of the United Nations (UN) Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards (New York Convention; UN, June 10, 1958) provides that recognition or enforcement of an award may be refused if “the party against whom the award is invoked was not given proper notice of the appointment of the arbitrator or the arbitration proceedings.” This study examines what should be understood from the concept of “proper notice” under Article V(1)(b) of the New York Convention and how this concept is elaborated upon in the practice of arbitration. The study in this respect first discusses the right to be heard in arbitration and the relationship between this right and proper notice. The study then goes on to evaluate the elements required for a notice to be deemed proper. Subsequently, the article examines the issues related to the application of Article V(1)(b) of the New York Convention, such as applicable law and burden of proof, and finishes up with the conclusion. The facts that notices in arbitration proceedings are not made by official means and that the methods in international agreements are not applied do not cause a notice to be deemed improper. Moreover, not every breach or deficiency in presenting a notice will result in a refusal to enforce an award under Article V(1)(b) of the New York Convention. Under Article V(1)(b) of the New York Convention, objections regarding violations of the right to be heard due to a lack of proper notice should be interpreted narrowly and should be of a nature that may affect the outcome of the arbitration proceedings. Finally, even if the content of the notice is not written on the tracking documents a courier company issues, these documents should be deemed sufficient to prove that a notice has been made. If the respondent claims that the notices made by cargo or courier are unrelated to the arbitration proceedings, the respondent needs to prove this.
Alan : Hukuk
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
