Abstract:

Turunçgiller dünyanın tropik ve subtropik bölgelerinde ticari olarak yetiştiriciliği yapılan bir meyve türüdür.  Bitkilerin büyüme ve gelişimleri tuzluluk, kuraklık gibi abiyotik faktörlerden etkilenmektedir.  Küresel iklim değişikliğinin yakın gelecekte su stresi riskini artıracağı beklenmektedir.  Bitki biyoteknolojisinin amaçlarından biri kuraklığa tolerant bitkilerin geliştirilmesidir.  Çevresel stresler arasında kuraklık stresi bitki büyüme ve verimini en olumsuz etkileyen faktörlerden biridir.  Bitkilerin kuraklık stresine verdiği cevap oldukça karmaşık ve birçok genin ifadesinin gerçekleştiği bir süreçtir.  Bu çalışmada turunçgil anaçları arasında yer alan Troyer sitranjı ve C-35 sitranjı kullanılmıştır.  Bitkisel materyallere ait tohumlar çimlendirildikten sonra in vitro koşullarda kuraklık stresi uygulanmıştır.  Bitkilerin in vitro’da kuraklık stresi altında çoğaltım performansları ve verdikleri tepkiler belirlenmiştir.  Her iki anacında artan PEG dozlarında yaşamları ve çoğalmalarına devam ettirdikleri ancak performanslarının gerilediği tespit edilmiştir.  

Keywords: