Özet:

Çocuk istismarı son yıllarda tüm dünyada farklı araştırmacılar tarafından ilgiyle karşılanan ve üzerinde araştırmalar yapılan bir konudur. Ancak toplumların kültürel farklılıkları nedeniyle her toplumda farklı şekilde algılanmakta ve tanımlanmaktadır. Bir toplumda çocuğa karşı girişilen davranışların hangilerinin çocuk istismarı olduğunu o toplumdaki bireylerin değerleri, normları, çocuk gelişimi ile ilgili bilgileri, inançları ve aile içi ilişkileri belirlemektedir (Robin, 1991; WHO, 2002). Çocuk istismarı, 0-18 yaş grubu çocukların, kendisine bakmakla yükümlü yetişkin kişilerin ya da başka bir çocuk tarafından büyüme ve gelişmesini olumsuz yönde etkileyen, kaza dışı, önlenebilir her türlü davranışa maruz bırakılması olarak tanımlanabilir (Yalçın, 2011). Günümüzde çocuk istismarı ekonomik istismar ile birlikte beş grupta incelenmektedir. Bunlar, fiziksel istismar, duygusal istismar, cinsel istismar, ekonomik istismar ve ihmaldir. İstismar ve ihmalin biyolojik, psikolojik ve sosyolojik incelemelere göre farklı nedenleri bulunmaktadır. Tüm nedenler bir arada ele alındığında çocuk istismarı ve ihmalinin genellikle ailenin yaşam stresi ile ilgili olduğu görülmektedir (Ünal, 2008). Aile için ekonomik yetersizlik en önemli stres kaynaklarından biri olup, yoksulluk, işsizlik ve borçlanma şeklinde kendini gösterebilmektedir

Anahtar Kelimeler: