Abstract:

Araştırmanın amacı, Ankara ilinde bulunan Beden Eğitimi ve Spor Eğitimi veren Yükseköğretim Kurumlarında görev yapan öğretim elemanlarının boş zamanlarını nerelerde, nasıl değerlendirdiğini ve boş zamanlarını değerlendirmenin iş verimlerini ne şekilde etkilediğini belirlemeye yöneliktir. Araştırmanın evrenini, Ankara’da bulunan Gazi Üniversitesi, Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bölümü ve Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri ve Teknolojisi Yüksekokulu’nda görev yapan öğretim elemanları oluşturmaktadır. Örneklemini ise araştırmaya gönüllü olarak katılan 103 öğretim elemanı oluşturmuştur. Araştırmanın amacına ulaşmak için, veri toplama aracı olarak öğretim elemanlarının demografik bilgilerini ve boş zamanlarını değerlendirme alışkanlıklarınıbelirlemeye yönelik 20 sorudan oluşan bir anket uygulanmıştır. Verilerin istatistiksel analizi SPSS 10.0 istatistik paket programında yapılmıştır. Elde edilen sayısal ve yüzdelik dağılımları tablolar halinde verilmiştir. Bazı sorulara kay kare X2 testi uygulanmış ve bazı soruların yorumlanabilmesi için kendi içlerinde yeniden kodlama yapılmıştır. Kay kare testinin istatistiki anlamda kabulü için P=.05 düzeyi benimsenmiştir. Araştırma bulgularına göre; öğretim elemanlarının %62.1’inin araştırma görevlisi, %77.7’sinin erkek, %65’inin evli olduğu ve %70.0’inin eşlerinin çalıştığı tespit edilmiştir. Öğretim elemanlarının %38.8’i boş zaman faaliyetlerine günde 2 saat ayırırken, %72.8’i daha fazla boş zamana sahip olmak istediklerini belirtmişlerdir. Sonuç olarak, öğretim elemanlarının boş zamanlarını daha çok açık alanda ve spor tesislerinde değerlendirdikleri, boş zamanlarını spor yaparak, spor müsabakaları izleyerek, televizyon seyrederek, kitap, dergi ve gazete okuyarak geçirdikleri görülmektedir. Boş zamanlarında spor yapmanın daha çok dinlendirici olduğuna ve sağlığa olumlu etki yaptığına inanan öğretim elemanları, boş zaman faaliyetlerine katılamama nedenleri olarak vakit yetersizliğini ve ekonomik yetersizliği öne sürmekte ve boş zaman faaliyetlerine katılımlarının iş verimlerini olumlu yönde etkilediğini belirtmektedirler.

Keywords: