Abstract:

Çalışmanın temel amacı; küresel iş yaşam indeksi bağlamında iş yaşam dengesi ve örgütsel bağlılık ilişkisini incelemektir. Araştırmada, iş yaşam dengesi, OECD Daha İyi Yaşam İndeksi ve örgütsel bağlılık kavramları ele alınmış, aralarındaki ilişki tartışılmıştır. İş arayan sayısının artmasıyla örgütler, istediklerini seçebilmektedirler. Bu durum, çalışanların her an işlerini kaybetme korkusu yaşamalarına neden olmaktadır. Bireyler geçimlerini sağlayabilecek işi bulduklarında, başka seçeneklerinin de olmaması nedeniyle zorlu çalışma koşullarına rağmen işi kabul ederek çalışmaya devam etmektedirler. İşte geçirdikleri zamanın fazla olması, özel hayatları için ayırmak istedikleri zamanı kısıtlamaktadır. İş yaşam dengesini kuramayan çalışanlar mutsuz olmakta; motivasyonu, performansı, verimliliği düşmekte; sonuç olarak da örgütten uzaklaşabilmektedirler. Konunun önemini anlayan ülkeler, iş yaşam dengesinin kurulmasını önemsemekte; çalışanların aile hayatının korunması, iş sağlığı ve güvenliği, esnek çalışma saatleri gibi çalışanların iş ve iş dışındaki zamanlarını iyi geçirmeleri için daha kapsayıcı politikalar geliştirmektedirler. Çalışmamızda iş yaşam dengesinin sağlanmasının örgütsel bağlılığı artırdığıyla ilgili bilimsel çalışmaların oldukça fazla olduğu sonucuna varılmıştır.

Keywords: