Atıf Sayısı
4
Görüntüleme
56
İndirme
7
Büyükada konut mimarisine farklı bir soluk katan Mizzi Köşkü yaklaşık olarak 19. yüzyıl ortalarında inşa edildiği düşünülen bir yapıdır. 1894 İstanbul depreminde önemli derece hasar gören bu yapı, İstanbul’a 1893 yılında gelmiş olan İtalyan Mimar Raimondo D’Aronco tarafından onarılmış ve rekonstrüksiyonu yapılmıştır. Proje çizimi günümüze ulaşamayan D’Aronco’nun bu çalışması 1896 yılında Torino Sanat Trienali’nde (Triennale d’Arte di Torino) fotoğraflarıyla birlikte sergilenmiştir. Dönemin İtalyan mimarlık ortamında bu çalışmadan övgüyle bahsedilmiştir. D’Aronco’nun diğer projeleriyle kıyaslandığında, hakkında kapsamlı araştırma yapılmayan Mizzi Köşkü, 2000’li yıllarda başlayan ve halen devam etmekte olan restorasyon sürecinde ulaşılan özgün verileri ve arşiv araştırmaları ışığında bu makalede incelenmektedir. Mizzi Köşkü’nün D’Aronco yenilemesi sonucunda kazandığı yeni biçimi o dönem Avrupa’sında hakim olan canlandırmacı yaklaşıma sahiptir. Mimarın diğer erken dönem çalışmalarında da izlenebilen bu yaklaşımın kaynakları bağlamında, makalede köşkün üslupsal kimliği irdelenmektedir. Yapı, özellikle cephe biçimlenişi ve süsleme özellikleri ile mimarın daha sonraki yapılarında karakteristik hale gelen bazı temalara öncülük etmiştir. Bu çerçevede, yapının, mimarın diğer konut tasarımları içindeki yeri de değerlendirilmektedir. Udine’deki D’Aronco arşivinde bu yapıyla ilişkili tek çizim demir işlerinden birine aittir. Makalede, yapının demir işlerini yapan İtalyan usta, Torino’daki benzer bir uygulamasıyla tanıtılmaktadır. Bu bulgular, D’Aronco’nun İstanbul’da çalıştığı dönemde bağlantı içinde olduğu tasarım ve uygulama ekibine dair bilinmeyenlere bir kapı aralamaktadır.
Mizzi Mansion, which adds a different taste to the Büyükada residential architecture, was presumably built in the mid-19th century. Significantly damaged during the 1894 Istanbul earthquake, the structure was repaired and reconstructed by Italian Architect Raimondo D’Aronco, who came to Istanbul in 1893. The project drawing has not survived, but the project, along with photographs, was exhibited at the Turin Art Triennial (Triennale d’Arte di Torino) in 1896. Italian architecture circles of the period praised the project. The Mizzi Mansion has not been researched as comprehensively as D’Aronco’s other projects. The mansion is analyzed in this article in consideration of the original data accessed during the ongoing restoration process launched in 2000s and archive research. The new form of the Mizzi Mansion after D’Aronco’s renovations features a revivalist style, which dominated Europe at the time. This article examines the stylistic identity of the mansion in the context of the origins of this approach, also traceable in the earlier works of the architect. The structure pioneered certain themes that became characteristic of the architect’s later works, especially in facade formation and decorations. Within this framework, the project is also evaluated in regards to its position among the architect’s other residential designs. The only drawing of this structure in the D’Aronco archive in Udine is an ironwork. The article introduces the Italian master, who does the ironwork of the building, along with his similar works in Torino. These findings open the door to unknown facts on the design and application team in contact with D’Aronco when he worked in Istanbul.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
