Özet:

Gebelikte ultrasonografi kullanımının artması ile birlikte antenatal hidronefroz tanı oranı da artmaktadır. Antenatal hidronefroz %1-3 oranı ile en sık tanı alan doğum anomalilerinden biridir. En sık nedenleri; geçici hidronefroz, üreteropelvik bileşke darlığı ve vezikoüreteral reflü’dür. Gebeliğin 12-14. haftasında tespit edilebilir. Ek olarak üçüncü trimestırda (gebeliğin 28-34. haftaları) yapılan ultrasonografi, doğum sonrası akıbeti öngörmede daha yardımcı olduğu için, önerilmektedir. Tanı ve sınıflandırmada fetal üroloji dernek sınıflaması ve renal pelvis çap sınıflamaları geliştirilmiştir. Eğer dilatasyon saptanırsa ultrasonda bakılması gereken ek bulgular şunlardır: hidronefrozun tarafı ve derecesi, böbreklerin ekojenitesi, hidroüreteronefroz varlığı, mesane hacmi ve boşalması, cinsiyet ve amniyotik sıvı hacmi. Bu bulgular hidronefroz sebebini tespit etmede faydalıdır. Ciddi obstrüktif üropati için doğum öncesi müdahalenin bildirilen uzun dönem sonuçları çelişkilidir. Doğum öncesi taramanın amacı, bebek sağlığını etkileyebilecek, doğum öncesi ve doğum sonrası değerlendirme ve olası müdahale gerektiren vakaları tespit etmek ve olumsuz sonuçları en aza indirmektir. Doğum sonrası değerlendirmede fizik muayene ve radyolojik tetkikler ile hidronefrozun nedeni araştırılır. Daha sonraki tedavi ise tespit edilen nedene yönelik yapılır. Bu derlemenin amacı antenatal hidronefroz’u gözden geçirmek ve özetlemektir. (JAREM 2013; 3: 60-5)

Anahtar Kelimeler: