Özet:

Araştırmanın amacı, erken yaş evlilikleri ve çocuk sahipliğinin sık görüldüğü Güneydoğu Anadolu bölgesinde, bu olguyu etkileyen faktörleri ve bu konudaki risk algısını araştırmaktır. Araştırma yeri, bu konuda temsil kabiliyeti yüksek olduğu bilinen Diyarbakır’ın Bismil ilçesi seçilmiştir. Evli ve bekârlardan olmak üzere, toplam 2348 kişiye anket uygulanmıştır. Bulgularda; yoksulluk, eğitim seviyesinin düşük olması, istihdam problemi ve çocuk sayısının fazla olması gibi faktörler, erken yaş evliliğinin ve çocuk sahipliğinin önemli nedenleri olarak tespit edilmiştir. Kadınlarda erken yaş evliliği oranı % 71.30, çocuk-anne oranı ise, % 54.30’dur. İdeal evlenme yaşı % 91.50 ile 19 ve üstü çıkarken, aynı şekilde ideal doğum yaşı da % 93.80 oranı ile 19 ve üstü yaşlar çıkmıştır. Araştırmadan çıkan önemli bir sonuç; katılımcıların yaşadıkları gerçek hayatla bireysel beklentileri arasında ciddi bir karşıtlığın olduğudur. Sosyo-kültürel ve ekonomik koşullar bu karşıtlığı besleyen önemli faktörler olarak karşımıza çıkmıştır. Katılımcıların erken yaş evliliği ve çocuk sahipliği konusundaki risk algısı; yaşa, medeni duruma ve eğitim düzeyine bağlı olarak değişkenlik göstermiştir.

Anahtar Kelimeler: