Abstract:

   Bu çalışmada; karayollarındaki tehlikeli kesimlerin belirlenebilmesi için "Frekans Oranı" yönteminin kullanılabilirliği araştırılmıştır. Bu yöntemde, kazaya meyilli yol kesimlerinin belirlenmesinde kaza sayısı veya kaza oranı değerleri doğrudan kullanılmamakta, bunun yerine geçmişte meydana gelen kaza verileri kullanılarak yol kesiminin çevresel özellikleri ile yolun kazaya meyilliliği arasında bir ilişki kurulmaktadır. Bu ilişki, aynı yol üzerinde bulunan ve diğer kesimlerle benzer trafik etkisine maruz kalan, ancak kaza verisi herhangi bir sebeple eksik olan yol kesimlerinin kazaya meyilliliğini değerlendirmede de kullanılabilmektedir. Ayrıca, tehlikeli kesimler belirlendikten sonra da hangi iyileştirmelerin yapılması gerektiği ya da yapılacak iyileştirmelerin ne gibi sonuçlar vereceği, modele girilen değişken değerleriyle denemeler yapılarak tahmin edilebilmektedir. Yöntem, Tokat-Niksar (D850) karayolunda denenmiştir. Yol ve çevresine ait 7 değişkene yer verilen çalışma sonunda toplam 94 kesimden 66 tanesi (%70,21) kazaya meyilli olarak nitelendirilirken, toplam 206 kazadan 174 tanesi (%84,46) bu kesimlerde meydana gelmiştir. Yani çalışma alanının nispeten küçük bir kısmında kazaların büyük bir kısmını yakalama imkânı olmuştur. Bu durum, yöntemin kazaya meyilli yol kesimlerinin belirlenmesine yönelik çalışmalarda kullanılabileceğini göstermiştir.

Keywords: