Abstract:

Vakf, Kur’an ilimlerinin temel kavramlarından biridir. Kur’andaki vakf yerlerinin ve işaretlerinin belirlenmesi içtihadî bir mesele olduğundan farklı yorumların ve bazen yanılgıların olması muhtemeldir. Nitekim bazı kıraat imamları her âyetin sonunda vakfın sünnet olduğunu savunurken diğerleri âyetin her hangi bir yerinde olduğu gibi âyetlerin sonunda da vakf ve ibtidâ konusunda anlamların temel teşkil ettiği görüşündedir. Bunun sonucu olarak ülkemizde tilâvet edilen Mushaflarda birçok âyetin sonuna (لا) alâmeti konularak vakfın uygun olmadığına işaret edilmişken; Medine, Şam, Kahire vb. İslam diyarlarında tilâvet edilen mushaflarda her hangi bir alamet konulmamıştır. Bu makalemizde, âyet kavramının lügat ve terim manalarından da yola çıkılarak konu irdelenecek ve tercihe gidilecektir.

Keywords: