Görüntüleme
25
İndirme
1
Terör örgütleri, ulusal ve uluslararası güvenliği tehdit eden, devlet dışı silahlı aktörlerden birisidir. Terör örgütlerine olan yaklaşım, özellikle 11 Eylül 2001 tarihinde gerçekleşen terör saldırılarından sonra yeni bir ivme kazanmış ve uluslararası ilişkiler ile uluslararası güvenlik çalışmalarında daha sık yer edinmeye başlamıştır. Klasik realizm, uluslararası ilişkilerdeki vaka analizlerinde en sık başvurulan geleneksel kuramlardan birisidir. Devletin tek aktör olarak kabul edildiği klasik realizme göre, uluslararası ilişkilerde sistem anarşi üstüne kuruludur. Devletler öncelikle kendi çıkarlarına odaklanır. Gerekirse savaş açmaktan çekinmeyen devletler, çıkarları doğrultusunda hareket eder ve işbirliği mümkün değildir. Terör örgütleri de klasik realizme göre bir dış politika aracıdır. Temsili savaşlarda kullanılan bir araç olarak kullanılan terör örgütlerinin, kullanan devlet açısından bazı avantajları da bulunmaktadır. Etik ve ahlaki kuralların dış politikada önem barındırmadığını savunan klasik realizme göre, başarıya ulaşma konusunda insani değerlere uygun hareket etmenin de bir anlamı bulunmamaktadır. Terör örgütleriyle ilgili yapılan çalışmalarda uzlaşının sağlanamadığı konular da bulunmaktadır. Bunlardan bir tanesi de, tıpkı devletler gibi uluslararası bir aktör olup olmadıkları sorusudur. Terör örgütleri, silahlı bir unsur olarak bireyleri korkutarak caydırma yeteneğine sahiptir. Hatta devletlerin iç ve dış politikalarının şekillenmesinde de rol oynayabilmektedir. Bununla birlikte, doğrudan veya dolaylı olarak destek aldıkları da bilinmektedir. Çalışmada aranan yanıt, devletlerden yardım alarak onların kendi dış politikalarında bir araç hâlini alan terör örgütlerinin gerçek anlamda bir uluslararası aktör olarak kabul edilip edilemeyecekleridir. Doğru yanıtın bulunabilmesi için temsili savaş ve melez savaş kavramlarına kısaca değinilip devlet destekli terör ile devlet terörü kavramlarının farkına yer verilmiş ve devlet dışı aktör olarak bazı kuramlarca kabul edilen tüzel kişiliklere realistlerin yaklaşımı üstünde durulmuştur. Ana bölümdeyse soruya yanıt aranarak bir sonuca ulaşılmaya odaklanılmıştır.
Terrorist organizations are one of the non-state armed actors that threaten national and international security. The approach towards the terrorist organizations has gained a new momentum especially after the terrorist attacks which were carried out on September 11, 2001 and have started to gain a seat more frequently in international relations and international security studies. Classical realism is one of the most frequently cited traditional theories in case studies in international relations. According to classical realism, where the state is considered the only actor, the system in international relations is based on anarchy. States focus primarily on their own interests. States that do not hesitate to open war if necessary act in their own interests, and cooperation is impossible. Terrorist organizations are also a foreign policy tool according to classical realism. Terrorist organizations, which are used as a tool used in proxy wars, also have some advantages in terms of the state that uses them. According to classical realism, which argues that ethical and moral rules are not important in foreign policy, there is no point in acting in accordance with human values in achieving success. In studies conducted regarding terrorist organizations, there are also subjects where consensus cannot be reached. One of those is that the question of whether or not they are an international actor like states. Terrorist organizations have the ability to deter individuals by frightening them as an armed element. They can even play a role in shaping domestic and foreign policies of states. In addition to this, it is also known that they get direct or indirect support. The main focus of this work is whether or not the terrorist organizations, which have taken the form of an instrument in the foreign policies of states by receiving aid from them, can be accepted as an international actor in the real sense. In order to find the correct answer, the concepts of proxy war and hybrid war were addressed; the difference between state sponsored terror and state terrorism was examined and the approach of realists to legal entities that are accepted by some theories as non-state actors were studied. In the main chapter, a focus was placed on drawing a conclusion by searching for an answer to the question.
Alan : Eğitim Bilimleri; Güzel Sanatlar; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
