Views
6
Uzlaşma sürecinin yöneticisi olan uzlaştırmacılar, süreç esnasında birçok sorunla karşılaşmaktadır. Uzlaştırmacıların uygulamada en yoğun karşılaştıkları problem belki de güven sorunudur. Teknolojinin gelişmesi ve telefon/bilişim sistemleri üzerinden işlenen dolandırıcılık suçları sayısının artmasına da paralel olarak, toplumda yeteri kadar tanıtılmayan ve bilinmeyen uzlaştırmacılar, taraflara ulaşım sağladıklarında uzlaştırmacıların ilk yaşadıkları sorun, kendilerinin uzlaştırmacı olduğuna inandıramamaktır. Bazı adliyelerde uzlaştırmanın rahat ve güven içinde yürütülmesi için gereken ortamın oluşturulmaması, günümüz ekonomik şartlarında uzlaştırma ücreti ve özellikle mutad yol giderlerinin düşük kalması, farklı bürolarda farklı uygulamalarla karşılaşılması dışında, uzlaştırmacıların uzlaştırma sürecinin işleyişine dair sorunları da bulunmaktadır. Yine tarafların uzlaştırma sürecine ilgisiz davranması da uzlaştırmacının sorunlarındandır. Cumhuriyet Başsavcılığı bünyesinde yer alan uzlaştırma bürosu, uzlaştırma müessesesinin uygulanmasında adliyelerde görevli birimdir. Büro, uzlaştırma işlemlerinin sağlıklı yürütülmesini takip eden ve uzlaştırmacının işlemini yürütürken karşılaştığı sorunlarda uzlaştırmacıya yol gösterici olması gereken savcı ve diğer personelden oluşur. Esasen uzlaştırmacı ile aynı ortak amaca sahip olan uzlaştırma savcısı ve diğer personel, özellikle ağır ceza mahkemesi bulunmayan adliyelerde, adliyedeki savcılık teşkilatının aynı anda birden fazla konuda çalışmak zorunda olması, iş yükü ve personel sayısı azlığı gibi sebeplerle uzlaştırma işlemini ek/yük iş olarak görmekte olup, bu da uzlaştırmacılar için büyük bir sorun teşkil etmektedir. Alternatif Çözümler Daire Başkanlığı(AÇDB) da, Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü(CİGM) bünyesinde kurulmuş olup, uzlaştırma müessesesi gibi alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemlerinin uygulama ve etkinliğini arttırma amacı güden, uzlaştırma süreci ile ilgili görevleri bulunan ve Ankara’da Bakanlık bünyesinde bulunan birimdir. Birim, uygulamada yaşanan aksaklıklara kendilerine sorulan görüşlere yol gösterici cevap yazısı yazmak, uygulamacılara rehber kitaplar göndermek, uzlaştırmayı tanıtıcı reklam/afiş vb hazırlamak, uzlaştırma sürecinin etkinliğini arttırmakla ilgili bilimsel toplantılar yapmak ve uzlaştırma bürolarını yerinde izlemek gibi yöntemlerle çözümler üretmeye çalışmaktadır. Ancak doktrin ve uygulamada, hem AÇDB hem de savcılık teşkilatının yaklaşımlarıyla ilgili birtakım eleştiriler bulunmaktadır.
Being the manager of the reconciliation process, the conciliators are confronted with many problems. The issue of trust is perhaps the most common problem that conciliators face in practice. In parallel with the development of technology and the increase in the number of fraud crimes committed over telephone/information systems, the conciliators who are not sufficiently introduced and are unknown in society may face the issue of trust as to whether they are conciliators or not, at the very beginning of the reconciliation process, when they first contact the parties. There are also problems that conciliators are confronted with in the functioning of the conciliation process in practice, besides that the necessary environment for the comfortable and reliable execution of reconciliation is not established in some courthouses, the reconciliation fee and especially the usual travel expenses are considered low according to today’s economic conditions, different practices are encountered in different offices. Likewise, the conciliators also have some other problems, such as the fact that the parties are indifferent to the reconciliation process. Existing within the structure of Chief Public Prosecutor’s Office, the conciliation office is the unit responsible for the implementation of the conciliation institution in the courthouses. The Office is made up of the prosecutor and other personnel who follow the appropriate execution of the reconciliation proceedings and should advise the conciliator on any problems that arise throughout the process. In fact, the reconciliation prosecutor and other personnel, who have the same common goal as the conciliator, consider the reconciliation process as an additional/burden work due to reasons such as the fact that the prosecutor’s office in the courthouse has to work on more than one subject at the same time, the workload and the lack of personnel, especially in courthouses that do not have heavy penal courts, and this poses a great problem for conciliators. The Department of Alternative Resolutions (ACDB) is also a unit established within the Ministry of Justice, General Directorate of Criminal Affairs (CIGM) in Ankara that aims to improve the practice and effectiveness of alternative dispute resolution methods such as reconciliation and has responsibilities related to the reconciliation process. The unit tries to generate solutions for the failures in practice through methods such as writing a guiding response letter for the opinions asked to them, sending guidebooks to practitioners, preparing promotional advertisements/posters etc. for the reconciliation, holding scientific meetings to increase the effectiveness of the reconciliation process, and monitoring the reconciliation offices on site. However, certain criticisms have been leveled at both the ACDB and the prosecutor’s office in terms of doctrine and practice.
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
