Özet:

ÖZET Hadis rivayeti Hz. Peygamber döneminde başlamıştır. Sahâbeden bazıları Hz. Peygamber’den öğrenmiş oldukları hadisleri başkalarına rivayet etmişlerdir. Bazı sahâbiler de Hz. Peygamber’den duymamış oldukları bazı rivayetlerin sahihliğini araştırmışlardır. Hz. Peygamber hayatta olduğu dönemde hadisin sıhhatini tespit etmek çok kolaydı, Hz. Peygamber’e gidip sormak yeterliydi. Ancak Hz. Peygamber’in vefatından sonra rivayetleri doğrudan kaynaktan tahkik etme imkânı kalmamıştır. Bundan dolayı sahabilerden Hz. Aişe, Hz. Ali ve İbn Abbâs gibi bazıları, raviyi soruşturmak, hadisi nakledenden şahit istemek, hadisi nakledene yemin ettirmek, hadislerin metinlerini Kur’an’a, sünnete ve akla arz etmek gibi yollara başvurarak rivayetleri tashih etmeye çalışmışlardır. Sahâbe döneminde kavram olarak net bir şekilde ortaya konmamış olmakla birlikte hadislerin sahîh veya sahîh olmama durumunun bilinçaltlarında var olduğu söylenebilir. Sahâbenin hadis rivayeti karşısındaki tutumları muhaddisler için önemli bir model oluşturmuştur.

Anahtar Kelimeler: