Özet:

Amaç: Gastroözefagial Reflü (GÖR); gastrik içeriklerin özefagus içine istemsiz geçişidir. Bazı hastalardaki asit hareketi kroniktir, tedavi gerektirir ve Gastroözefagial Reflü hastalığı (GÖRH) olarak tanımlanır. Dental erozyon klinik terimi; diş sert dokularının patolojik, kronik, lokalize ve ağrısız kaybının fiziksel sonucunu tanımlamakta kullanılır. Hastalarda estetik, fonksiyonel veya restoratif problemlere neden olabilir. Diş sert dokuları, bakteri gelmeksizin kimyasal olarak asit tarafından diş yüzeyinden uzaklaştırılmaktadır. GÖR hastalarında deııtal erozyon, kusma veya gastroözefagial reflii sonucu gastrik asidin dişlere ve ağız içine ulaşması He oluşmaktadır. Çalışmanın amacı GÖR hastalarında oral ve dental şikayetleri, oral hijyen alışkanlıklarını araştırmak ve sonuçları sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırmaktır. Bireyler ve Yöntem: Çalışmaya II GÖR hastası ve II sağlıklı birey katılmıştır. Her bir bireyin medikal ve deııtal hikayeleri alınmıştır. DMFT, DMFS, OHI ve deııtal erozyon anamnez formunda kaydedilmiştir. Tükürük akış oranları, pH ve tamponlama kapasitesi değerleri incelenmiştir. Deııtal erozyon Smith ve Knight'a göre sınıflandırılmıştır. Bulgular: GÖR hastalarında diş yüzeylerindeki kayıplar belirgin olarak daha yüksektir. Buna bağlı olarak, GÖR hastaları kontrol grubuna göre daha az dişe sahiptir. Gruplar arasında uyarılmamış tükürük akış oranı ve pH değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktur. GÖR hastalarında uyarılmış tükürük akış oranı değerleri kontrol grubuna göre daha düşüktür ve fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Deney ve kontrol grupları arasında tamponlama kapasitesi bakımından anlamlı bir fark bulunamamıştır. Sonuç: Ağız diş sağlığını koruma amaçlı programlarda çürük riskinin belirlenmesi yanında erozyon riski de tespit edilmelidir.

Anahtar Kelimeler: