Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
37
İndirme
2
Dinlerin nesnelleşme (toplumsallaşma) süreçleri genellikle kurucunun veya peygamberin kişisel tecrübesini aktarmasıyla başlar. Böylece kişisel dini tecrübe inananlardan oluşan bir topluluk sayesinde nesnel bir dünya haline gelir. Ancak peygamberin tüm dini tecrübeleri nesnelleşebilir nitelikte olma-yabilir. Hz. İbrahim’in oğlunu kurban etmeye yöneldiği vaka bunlardan biridir. Yani bu olay Hz. İbrahim’e özgü bireysel ve subjektif bir dini tecrübedir. Bu yüzden de aslında toplumsallaşması beklenemez. Ama yine de dini kişilikler söz konusu olduğunda toplum istisnai tecrübeleri toplumsallaştırmanın bir yolunu bulabilir. Söz konusu kurban vakasında toplum bu yollardan birini kullanmaktadır. Bu çalışmanın iddiası şudur: Hz. İbrahim’in kurban tecrübesi sadece ona özgü subjektif bir vaka değil aynı zamanda görünüşü itibariyle de toplumsal bellekte olumlu karşılığı olmayan bir hadisedir. Oysa o bilhassa bu tecrübesi sayesinde inananlar tarafından bir iman kahramanı ve tartışılmaz bir örnek olarak görülür. Öyleyse onun görünüşte makuliyet sınırlarını zorlayan bu sıra dışı tecrübesi toplum için nasıl büyük bir kahramanlık referansına dönüştürülmüştür? Burada toplumun yeniden yaratım yeteneği devreye girer ve bu yetenek şöyle işler: Kelimelerle tasvir edilen şey aslında bir çocuğun kurban edilme sahnesidir. Fakat toplumsal bellek bu sahneyi yeniden kodlar ve bu sefer sahnede -aynı görseller bulunmasına rağmen- dramatik bir kurban sahnesi değil Allah’a saf bir imanla yönelmiş baba ve oğlu gözükür. Sonuçta toplum Hz. İbrahim’i anlamak için devasa bir İbrahim’e dönüşmez ancak onun yüceliğinin harika bir kopyasını çıkararak herkesin önüne sermeyi başa-rabilir. Çalışmanın amacı kurban vakasının toplumsallaşma sürecini analitik bir yaklaşımla tespit etmektir.
Theobjectification (socialization) processes of religionsusuallybe-ginwiththe transfer of personalexperience of thefounderorprophet. Thus, personalreligiousexperiencebecomes an objectiveworld, thanksto a community of believers. However, not allreligiousexperiences of theprophet can be objectified. Thecase in which Abraham attemptedtosacrifice his son is one of them. Inotherwords, this event is an individualandsubjectivereligiousexperiencepeculiarto Abraham. Therefore, actually it cannot be expectedto be socialized. But when it comestoreligiouspersonalities, society can find a waytosociali-zeexceptionalexperiences. In the case of sacrifice, the community uses one of these ways. Theclaim of thisstudy is this: Abraham'sexperience is not only a subjectivecasespecifictohim, but also an incidentthat has nopositivecounter-part in socialmemory in terms of itsappearance. However, he is seenbybelie-vers as a hero of faithand an indisputableexample, especiallythankstothi-sexperience. So, how has his extraordinaryexperience, seeminglypus-hingtheboundaries of reasonableness, turnedinto a greatreference of he-roismforsociety? Here society'sabilitytorecreatecomesintoplay, and it workslikethis: What is depicted in words is actuallythescene of a child'ssacrifice. However, socialmemoryrecodesthisscene, andthis time, eventhoughtherearethesamevisuals, appear on thestagethefatherand son, whohaveturnedtowardsGodwith a purefaith, not a dramaticvictimscene. Afterall, societydoes not turninto a gigantic Abraham tounderstandhim, but can managetomake a wonderfulreplica of his greatnessand put it in front of everyone. The aim of the study is to determine the socialization process of the case of sacrifice with an analytical approach.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
