Son yıllarda, küresel akımların etkisiyle ortaya çıkan tekdüzelik, yeni ve farklı turistik eğilimlere ilgiyi artırmıştır. Yeni yerler ve kültürler, farklı turizm türleri ve deneyimler, turizm talebinde birtakım değişimlere neden olmuştur. 1980’lere kadar daha çok geleneksel kültürel turizm olarakadlandırabileceğimiz, antik kültürü, müzeleri ve taşınmaz varlıkları ziyaret ile sınırlanan kültürel turizm, 1980’lerden sonra geleneksel kültür, çağdaş kültür ve yaşayan kültür ile bütünleşen bir kültürel turizm modeline dönüşmüştür. 2000’lerden sonra ise deneyim ve paylaşım ekonomisinin ürünü olarak “yereldeki gibi yaşama” vurgusu ile pasif ziyaretten aktif yaşama katılımın ve yaratıcılığın öne çıktığı kültürel turizm uygulamaları dikkat çekmiştir. Turizm, modern dönemdeki kitlesel niteliğinden uzaklaşarak bireysellik ön plana çıkmış ve turistlerin bireysel görüş ve beklentilerini yansıtan, onların isteklerini ve duyarlılıklarını yanıtlayan yaratıcı turistik ürünlere ilgi artmıştır. Yaratıcı turizm kavramı; bir bölgenin özgün kültürel mirasını ve sanatını, bölgede yaşayan insanlarla yakın ilişkiler kurarak ve etkin katılımla deneyimleyerek öğrenme imkânı sunan sürdürebilir bir turizm şekli olarak tanımlanabilir. Yaratıcı turizmi klasik kültürel turizmden ayıran en önemli özellikleri “etkin katılım”, “deneyimleyerek öğrenme”, “yaratıcı potansiyel-beceri geliştirme” ve “yerel halk ile yakın ilişkiler”dir. Bu bağlamda çalışmanın amacı; sürdürülebilirlik, yerel kültürturist- mekân etkileşimi, bölgesel kalkınma ve coğrafya ile yakından ilişkili olan yaratıcı turizm kavramını turizm coğrafyası yaklaşımı ile değerlendirmektir. Bu amaçla ulusal ve uluslararası yazın taraması yapılarak yaratıcı turizm kavramsal olarak ele alınmış ardından yaratıcı turizm uygulamaları örnekleriyle anlatılmaya çalışılmıştır.
In recent years, the unification, new and different tourist trends that have emerged under the influence of global flows have increased interest. New places and cultures, different types of tourism and experiences have caused a number of changes in tourism demand. Cultural tourism, which we can call more traditional cultural tourism until the 1980s, limited to visiting ancient culture, museums and immovable assets, has become a cultural tourism model integrated with traditional culture, contemporary culture and living culture after the 1980s. After the 2000s, the emphasis on "life as in the local" as a product of the experience and sharing economy has attracted attention to the cultural tourism practices in which participation in active life and creativity are highlighted from passive visits. The tourism has gone away from its mass character in modern times, and individuality has emerged in the forefront and increased interest in creative tourist products that reflect the individual views and expectations of tourists, responding to their desires and sensitivities. The concept of creative tourism can be defined as a sustainable form of tourism that offers the opportunity to learn the original cultural heritage and art of a region by establishing close relationships with the people living in the region and by experiencing effective participation. The most important characteristics that distinguish creative tourism from classical cultural tourism are "active participation", "learning through experience", "creative potential-development" and "cross relations with the local people". The aim of the study in this context is to evaluate the concept of creative tourism that is closely related to sustainability, local cultural tourism-local interaction, regional development and geography with the approach of tourism geography. For this purpose, a national and international summer scan was done and creative tourism was discussed conceptually and then tried to be explained with examples of creative tourism practices.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|