Amaç: Yenidoğan döneminde cerrahi girişim uygulanan hastaların demografik özellikleri, tanıları, operasyon zamanları ve erken dönem komplikasyonlarını değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Ocak 2007 ile Ocak 2011 tarihleri arasında cerrahi girişim uygulanan ve yenidoğan yoğun bakım ünitesinde takip edilen hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. Olgular cerrahi yapılan sisteme göre üç gruba ayrıldı; merkezi sinir sistemi, solunum sistemi ve gastrointestinal sistem. Bulgular: YYBÜ’de Ocak 2007 ile Ocak 2011 tarihleri arasında 3246 hasta takip edildi. Cerrahi girişim uygulanan 94 (%2.8) hastanın 51’i erkek (%54.2) ve 80’ni (%85) zamanında doğan bebekler olup ortalama doğum ağırlıkları 3053±614 g idi. Olguların tanı dağılımları; merkezi sinir sistemi, solunum sistemi toplam ve gastrointestinal sistem sırası ile 65, 14 ve 15 olgu idi. Ortalama cerrahi girişim uygulanma zamanı 8.4±17.1 gün iken ortalama hastanede kalış süresi ise 21.7±26.7 gün idi. Olguların 36’sında (%38.2) cerrahi uygulama sonrası 43 komplikasyon (17’si sepsis, 14’ü klinik sepsis, 6’sı menenjit, 2’si pnömotoraks, 2’si pnömoni, 2’si restenoz) gelişmişti. 12 olgu (%12.7) kaybedildi. Kaybedilen olguların 6’sı diafragma hernisi nedeni ile cerrahi girişim uygulanan olgulardı. Merkezi sinir sistemi olgularında yaşamının ilk 3 günü düzeltme operasyonu uygulanlarda ile ilk 3. günden sonra uygulananlara göre erken dönem komplikasyonları (sepsis, menenjit) anlamlı düzeyde düşüktü (p<0.001). Sonuçlar: Yenidoğan döneminde cerrahi girişimin en sık nedeni merkezi sinir sistemi anomalileridir. Nöral tüp defektinde cerrahi girişiminin ilk 3 günde yapılmasının erken dönem komplikasyonları anlamlı derecede azaltmaktadır. En yüksek ölüm oranı konjenital diafragma hernisi idi.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|