Abstract:

Ekonomik, toplumsal, siyasi sebeplerle bireylerin veya toplulukların bir ülkeden başka bir ülkeye, bir yerleşim yerinden başka bir yerleşim yerine gitme işi olarak tanımlanan göç, Türk edebiyatında görülen başlıca temalardandır. Özellikle Almanya’ya giden Türk işçilerin yaşamları, pek çok yazınsal metinde işlenmiştir. Bu bağlamda değerlendirilebilecek isimlerden biri de Bekir Yıldız’dır. Toplumcu-gerçekçi Türk edebiyatının temsilcilerinden olan yazar, Almanya’da bir süre işçi olarak çalışmış; bu süre zarfında tanık olduğu durum ve olayları eserlerinde işlemiştir. Bu makalede, Yıldız’ın Almanya’da çalışan Türk işçilerin yaşadıkları problemleri aktardığı eserleri, iş ve iş bulma ekseninde incelenmiştir. İnceleme sonucunda; yazarın göç olgusunun temeline iş arayışını yerleştirdiği, bunu da sınıfsal birtakım çözümlemelerle anlamlandırdığı belirlenmiştir. Yıldız’ın kısa anlatılarında Türkiye’den Almanya’ya uzanan göç süreci; topraksızlık, gıdasızlık, makinesizlik gibi nedenlerden doğan göçe niyet ile başlar; ailesel tepkiler ve resmi kontrol sistemleriyle akış kırılganlaşır ve işçilerin Almanya’ya ulaşmalarının ardından üretim faaliyetleri içerisinde makineleşmeleri ile sona erer. Yıldız’ın göç odaklı kısa anlatılarında, büyük hayallerle gidilen Almanya’dan hedeflerine ulaşıp yurda dönen hiçbir Türk’e rastlanmaz.

Keywords: