Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
8
Romanın başlı başına bir tür olarak kabul edilmesi çeşitli aşamalar geçildikten sonra olmuştur. Batı’da romanın, romans ve pikarolardan farklı bir anlatı olduğunu ispat etmek isteyen yazarlar, romanın “gerçeği” anlattığını vurgulamaya ve “fantastik” ürünlerle romanın sınırlarını çizmeye çalışmışlardır. Edebiyatta fantastik, masallardan itibaren vardır ancak masalın sadece hayal ürünü olduğunun ön kabulü fantastik roman ile aralarındaki farkı oluşturmaktadır. Başlangıçta realist romanlar, romantik dilin önüne geçmiş bunu natüralist romanlar izlemiştir. Ancak modernizm ve postmodernizim etkisi ile romanın dili daha da esnek bir hâl alarak “hayal” olana yani fantastik olana daha fazla karşı duramamıştır. Türk edebiyatında da Batı’da olduğu gibi “gerçeği” anlatmak isteyen Tanzimat romancıları fantastiğe karşı durmuşlardır. Gelenekselden beslenen dilin fantastiğe yatkınlığı yazarların ondan beslenmelerini de engelleyememiştir. Böylece Türk edebiyatında ötelenmiş bir tür olan fantastik roman, sessiz bir şekilde ilerleyişini sürdürmüştür. Ahmet Midhat Efendi, Giritli Aziz Efendi, Hüseyin Rahmi Gürpınar gibi yazarlar bu türün ilk örneklerini vermişlerdir. XIX. yüzyılın başında kaleme alınan Babil Melikesi romanı da fantastik özellikler bakımından oldukça dikkate değer bir romandır ve ilk fantastik romanlar arasında olması açısından önemlidir. Bu çalışmada Selami İzzet Sedes’in kaleme aldığı Babil Melikesi romanında fantastik unsurlar incelenecek ve fantastik romanın Türk edebiyatındaki yeri ele alınacaktır.
The novel was accepted as a genre in its own right after going through several stages. In the West, writers who wanted to distinguish the novel from romances and picaresques tried to emphasize that the novel told the "truth" and tried to define the novel's boundaries with "fantastic" products. The fantastic has existed in literature since fairy tales, but the assumption that the fairy tale is only a product of imagination distinguishes it from fantastic fiction. In the beginning, realist novels overtook romantic language, followed by naturalist novels. However, as modernism and postmodernism influenced the novel's language, it became more flexible and could no longer stand up to the "imaginary," that is, the fantastic. The Tanzimat novelists, who sought to tell the "truth" in Turkish literature as well as in the West, opposed fantasy. However, the susceptibility of traditional language to fantasy did not prevent writers from benefiting from it. As a result, the fantastic novel, a genre that had been delayed in Turkish literature, continued in silence. The first examples of this genre were written by Ahmet Mithat Efendi, Giritli Aziz Efendi, and Hüseyin Rahmi Gürpnar. Babil Melikesi, written at the beginning of the 19th century, is also a remarkable novel in terms of its fantastical features and is significant for being one of the first fantasy novels. The fantastic elements in Babil Melikesi, by Selami İzzet Sedes, will be examined in this study, as will the place of the fantastic novel in Turkish literature.
Alan : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
