Özet:

Sermaye birikimi sürecinde ekonomik ve toplumsal alanın yeniden yapılandırılması devlet aygıtının dönüşümüne yol açmıştır. Devletin nasıl dönüştüğü sorusu farklı bakış açıları ve yaklaşımlar yoluyla analiz edilmiştir. Bu makale devletin dönüşümünü, devlette güç olgusunu egemenlik kavramıyla ilişkilendirerek gücün kaçınılmaz olarak bir noktada yoğunlaştığını varsayarak, tartışmayı amaçlamaktadır. Bu eğilim, yeni sağ hakim anlayışı çerçevesinde, 1980 sonrasında yürütmenin artan oranda güçlendirilme eğiliminde olması savıyla ilişkilendirilmektedir. Yürütmede güç yoğunlaşması olarak ele alınan bu süreç aynı zamanda merkezileşme olgusunu da yeni bir forma kavuşturmuştur. Siyasi ve idari merkezileşme kavramlarının bir arada olmasını anlatan yeni merkezileşme/hibrit merkezileşme çalışmanın ana çerçevesini oluşturmaktadır. Kamu yönetimi literatüründe birçok çalışmanın konusu olan “devletin dönüşümü olgusunun”, gücün bir noktada yoğunlaşmasıyla /merkezileşmesiyle bağlantılı olduğu, çalışmanın temel varsayımını oluşturmaktadır. Bu kapsamda, 1980 sonrası artan oranda yürütmede güç yoğunlaşmasının kamu yönetiminin örgütlenmesinde ve işleyişinde ortaya çıkan yeni bir tür merkezileşme- hibrit merkezileşme- ile ele alınabileceği ileri sürülmektedir. Türkiye’de kamu yönetiminde hibrit merkezileşmeye örnek olarak, 2007 yılında yapılan referandumla cumhurbaşkanının halk tarafından seçilmesi örnek olarak verilebilir. Bu bağlamda, siyasal ve yönetsel alanın iç içe geçtiği, yürütmede siyasal ve yönetsel alan ayrımlarının farklı bir forma kavuştuğu söylenebilir. Makalede sonuç olarak kamu yönetiminde dönüşümün yaşandığını ancak esas dönüşenin devlet aygıtının kendisi olduğu iddia edilmektedir.

Anahtar Kelimeler: