Öğretmen yetiştirme meselesi genelde tarihçilerin özelde ise Türk eğitim tarihçilerinin üzerinde durdukları, araştırma-inceleme yaptıkları konuların başında gelmektedir. Tanzimat ile birlikte Osmanlı Devletinin birçok kademesinde görülmeye başlanan yenileşme hareketleri, kuşkusuz öğretmen yetiştirme ve “öğretmen” anlayışında da yeni görüşlerin ve uygulamaların ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Tanzimat döneminden itibaren eğitimin bir bilim olarak kabul edilmesi üzerine dönemin aydın ve eğitimcileri, öğretim yöntemleri, okuma-yazma öğretimi, yeni öğretim yöntemlerinin uygulanılması gibi çeşitli sorunların üzerinde durmaya başlamışlar, kitabî ve takriri öğretimi eleştirmişler, ezbere dayalı öğretimin terk edilerek dayağın öğretimde yerinin olmadığı görüşünü benimsemişler, bireysel öğretimden sınıf ve şube sistemine geçilmesini isteyerek, okuma-yazma öğretimine aynı oranda önem verilmesini talep etmişlerdir Ziver Bey, bu konulardaki görüşlerini yazmış olduğu eserler ile dile getiren öncü eğitimcilerden birisidir. Bu çalışmada Ziver Bey’in öğretmenlik mesleğine ve bu mesleğe ilişkin görüşlerine birinci ve ikincil kaynaklardan yararlanılarak yer verilmeye çalışılmıştır.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|