Özet:

Amaç: Çalışmanın amacı benign nedenlerle histerektomi yapılmış olan hastalara hangi endikasyonlarla operasyonun yapıldığı ve histopatolojisinde hangi sonuçlarla karşılaşıldığının incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız, 2012 ve 2015 tarihleri arasında 3. basamak referans merkezi olan hastanemize benign nedenlerle histerektomi yapılması için yatırılmış olan 828 hastanın dosyalarının retrospektif olarak taranmasıyla oluşturulmuştur. Bu çalışma grubunda olan hastaların yaş, gravida, parite, vücut kitle indeksi, preoperatif hemoglobin (Hg) düzeyi gibi demografik özelliklerine bakılmıştır. Ayrıca hastalara hangi klinik endikasyonun verildiği, hangi operasyonun yapıldığı (vajinal, abdominal ya da laparoskopik histerektomi) ve histopatolojik tanılar açısından değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya 828 histerektomi olgusu dâhil edilmiş, bu hastaların yaş ortalaması 48,1 yıl, gravida 4,46, parite 3,38, vücut kitle indeksi 28,5 kg/m2, preoperatif hg ortalamaları 11,1 g/dl olarak hesaplanmıştır. Bu hastalara yapılan operasyonlar; 126 vajinal, 559 abdominal, 143 total laparoskopik histerektomi (TLH) şeklindeydi. En sık klinik endikasyon miyoma uteri (n=539/%65,2) daha sonra sırasıyla uterin prolapsus (n=126/%15,2), tedaviye dirençli menometroraji (n=104/%12,6), endometriyal hiperplazi (n=40/%4,8) olarak tespit edildi. Histerektomi materyallerinin histopatolojik incelemesinde ise hastaların 494’ünde leiomyoma (%59,7), 239’unda adenomyozis (%28,9), 60’ında atrofik endometrium (%7,2), 22’sinde endometrial hiperplazi (%2,7) olduğu izlendi. Tartışma ve Sonuç: Son yıllara ait çok sayıda hastanın tarandığı çalışmamızda, histerektomi için klinik endikasyonu hâlâ sıklıkla miyoma uteri oluşturmakta ve histopatolojik tanılarda ilk sırayı myoma uteri almaktadır. Yapılan operasyon şeklinin ise güncel yaklaşımlara uygun olarak TLH yönünde hızla arttığı görülmektedir.

Anahtar Kelimeler: