Özet:

Objective: Our purpose was to find out effect of radiation therapy app- lied for nasopahyngeal carcinoma on the middle and inner ear functions. Methods: Sixty-six ears of 33 patients who were scheduled for radiation therapy for nasopharyngeal carcinoma were included in the study. The inclu- sion criteria were a normal otoscopic examination and tympanogram, a lack of conductive deafness on pure tone audiometry, and a lack of a history of previous otologic surgery or ototoxicity. Patients who had middle ear effu- sion in the follow up were excluded. Pure tone and speech audiometry, tym- panometry and otoacoustic emission (OAE) testing were performed. Each patient was irradiated with a total dose of 7000 cGy. Co-60 (Theratron-780 Canada) was used in the radiotherapy, and a total of 7000 cGy was given. Results: In the 9-month follow up, 63.6% of the patients were exclu- ded from the calculations due to the development of middle ear effusi- on. The PTAs of bone conduction were 16.1 dB and 20 dB before and 9 months after radiotherapy, respectively (p>0.05). The frequency spe- cific pure tone results obtained before and 9 months after radiotherapy were not significantly different (p>0.05). The results of TEOAE testing during the follow up were not  significantly  different  (p>0.05).  There was no significant change in the DPOAE results (p>0.05) except for in the 2 Hz frequency region, where a significant amplitude reduction was observed in the 9th month compared to the initial recording (p=0.03). Conclusion: Cochlear damage can occur in the short term after radiati- on treatment for nasopharyngeal carcinoma. This damage, which occurs in the middle portion (2 kHz region) of the cochlea, is at subclinical level and does not lead to a hearing loss detectable by audiometry. The impact of radiation therapy on the inner ear may vary, depending on the appli- cation of different radiotherapy protocols in nasopharyngeal carcinoma. Key Words: Nasopharyngeal Carcinoma, Otoacoustic Emissions, Audio- metry, Ear, Radiotherapy.   NAZOFARENGEAL KARSINOMA İÇIN RADYOTERAPI ALMIŞ HASTALARDA KOHLEAR FONKSIYONLARIN OTOAKUSTIK EMISYON İLE DEĞERLENDIRILMESI Amaç: Çalışmanın amacı nazofarenks karsinomları tedavisinde uygulanan radyoterapinin orta ve iç kulak fonksiyonları üzerine etkisini araştırmaktı. Metod: Nazofarenks kanseri nedeniyle radyoterapi planlanan 33 hastanın 66 kulağı çalışmaya alındı. Çalışmaya alınma kriterleri şunlardı; normal otoskopik muayene bulguları ve timpanogram; saf ses odyometrisinde ile- tim tipi işitme kaybı olmaması; ototoksisite veya geçirilmiş kulak cerrahisi hikayesi olmaması. Takip sürecinde efüzyonlu otitis media geçiren hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastalara saf ses ve konuşma odyometrisi, timpano- metri ve otoakustik emisyon testi uygulandı. Her hastaya Co-60 (Theratron- 780 Canada) cihazı kullanılarak toplam 7000 cGy radyoterapi uygulandı. Bulgular: Dokuz aylık takip süresinde, orta kulakta efüzyon gelişmesi nedeniyle hastaların %63.6’sı çalışma dışı bırakıldı. Hastaların radyoterapi öncesi 16.1 dB olan sas ses ortalamaları RT sonrası  9. ayda 20 dB olarak bulunmuştur (p>0.05). RT öncesi ve sonrası frekans spesifik saf ses ortalamaları arasında anlamlı  fark  bulunamamıştır(p>0.05).  Çalış- ma süresince elde edilen TEOAE değerleri arasında anlamlı fark bulu- namamıştır (p>0.05). DPOAE sonuçlarında ise 2 Hz frekansında baş- langıç  ve  9.ay  değerleri  dışında  anlamlı  fark  bulunamamıştır(p=0.03). Sonuç: Nazofarenks kanserli olgularda radyoterapi sonrası kısa dönemde kohlea hasarı oluşabilir. Özellikle kohleanın orta bölgesi (2 Hz ) subklinik düzeyde, işitme kaybı şikayetine neden olmaksızın, odiometrik olarak tespit edilebilecek şekilde hasar görebilir. Nazofarenks kanserinde radyoterapinin iç kulağa etkisi uygulanan protokellere göre değişkenlik gösterebilmektedir Anahtar Kelimeler: Nazofarenks Kanseri, Otoakustik Emisyon, Odyo- metri, Kulak.

Anahtar Kelimeler: