Görüntüleme
7
D. H. Lawrence trajedi kavramına olumlu olarak yaklaşır ve yıkıcı ve olumsuz bakışı eleştirir. Lawrence trajedinin maddeci bir varoluş içinde insan ruhunun yeniden doğuşunu sağlamak için çabalayan dirençli, yaratıcı irade yoluyla üstesinden gelinebileceğini düşünür. Lawrence modernizmin trajedisini, emekle sermayenin, eskiyle yeninin, cinsiyetlerin çatışması ile aşk, sanayileşme ve savaşın trajedileri gibi içiçe girmiş birçok çatışma türünü irdeleyerek dramatize eder. Ancak, her bir çatışma türünde onun modernliğin trajedisine olumlu bakışı gözlemlenebilir. Lawrence'ın toplumda ütopyacı bir reformasyon isteğini modernist trajediye bir çare olarak sunduğu öne sürülebilir. Touch and Go oyunu Lawrence'ın trajediye tepkisini/direncini yaratıcı ve dışavurumcu bir biçimde açıklar. Bu makale Touch and Go oyununun Lawrence'ın modernizmin ve sanayileşmenin “meçhul” durumuna dışavurumcu direniş yoluyla meydan okuma düşüncesini açıkladığını ileri sürer. Oyun, Lawrence'ın “karmaşa” ve “sanat” olarak adlandırdığı, olumsuz ve olumlu trajedi kavramlarını ifade eden, trajik olana zıt bakışların tartışmasını ve çatışmasını barındırır. Maden işçileriyle sahiplerinin çatışması oyunda ele alınan başlıca trajedi kaynağı olmakla birlikte, dışavurumcu direnişle üstesinden gelinebileceği metinde önerilir. İnsanlıktan yoksun ve kısıtlayıcı bir toplumda yeni bir benlik ya da düzen arayışı oyunun merkezinde yer alır. İnsanlıktan çıkma kavramı dışavurumcu bir biçimde, grotesk unsurların kullanılması, alegorik kişiler ve basmakalıp bir dil kullanımı aracılığıyla sanayi çatışmasının bir karmaşa olduğu düşüncesini pekiştirir. Oyunda, ayrıca, sanatsal eylem ve unsurlar dışavurumcu niteliğe sahip olarak, trajedinin panzehiri işlevine sahiptir.
D. H. Lawrence conceives of tragedy as affirmative and criticizes the destructive or negative perception of it. To Lawrence, tragedy can be defeated through the resistant, creative will, which struggles for the regeneration of the spirit in a materialistic existence. Lawrence dramatizes the tragedy of modernism by looking at numerous types of conflict which are interwoven such as the conflict between labour and capital, generational conflict, gender conflict, the tragic condition of love, industrialism, and the tragedy of war. However, his affirmative vision of the tragic condition of modernity can be observed in each conflct. It can be argued that Lawrence offers the expressionist zeal for utopian reformation in society as a cure for modernist tragedy. The play Touch and Go illuminates Lawrence's reaction/resistance to tragedy in a creative, expressionist aspect. This paper argues that the play Touch and Go demonstrates Lawrence's idea of defiance of the “touch and go” condition of modernism and of industrialism, through expressionist resistance. The play contains the discussion and conflict between the opposite perceptions of the tragic, which Lawrence names “a mess” and “an art”, the negative and the affirmative conceptions of tragedy. The conflict between the colliers and the owners is the main source of tragedy depicted in the play, which the text suggests, can be overcome through expressionist resistance. The expressionist search for a new self or order in an inhuman and confining society is central to the play. The concept of dehumanisation is treated in expressionist aspects such as the use of grotesque elements, allegorical characters and stereotypical language which reinforce the idea of the condition of industrial conflict as a muddle. Furthermore, artistic acts and elements function as an antidote to tragedy, with expressionist aspects.
Alan : Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
