Özet:

Tekstil endüstrileri, Türkiye ekonomisi ve dış ticaretininstratejik sektörleri arasındadır. Son otuz yıl boyunca, Türkiye'deki tekstil endüstrisi hızla gelişmiştir. Düşük katma değerli bir sektörden; malzeme, üretim yöntemleri ve modadaki hızlı değişimlere ayak uyduran yüksek katma değerli bir sektöre dönüşmüştür (Kutluksaman et al, 2012). Bu çalışma, Türk elmas sektörünün Porter elmasına dayalı rekabet gücünün analizi üzerine kurgulanmıştır. Tekstil şirketleri Porter elmas modelini bu sektördeki ulusal avantajları uluslararası avantajlara nasıl çevirebileceklerini belirlemek için kullanabilirler. Porter elmas modeli, bir örgütün ulusal ana üssünün küresel ölçekte avantajların yaratılmasında önemli bir rol oynadığını öne sürmektedir (Porter, 1990). Araştırma metodolojisi betimsel-analitik yaklaşımdır. Çalışmanın kaynakları, Türkiye'de rekabet edebilirlikle (tekstil sektörü raporları) ilgili bilimsel çalışmalara, raporlara ve Global Rekabetçilik Raporu verilerinin kullanımına dayanmaktadır. Çalışma tekstil sektörünü ve Porter's Diamond kullanarak onu etkileyen faktörleri analiz etti ve işgücü mevcudiyeti, ortalama işgücü maliyetleri, hammaddeler, coğrafi konum ve araştırma ve yenilikle ilgili zayıf göstergeler gibi güçlü bir nokta olduğunu gösterdi. Araştırmalar, Türkiye'nin büyük bir yerel pazara sahip olduğunu ve rakipler için cazip olduğunu göstermiştir. Gelecekteki rekabetçiliğini güçlendirmek için güçlü bir noktadır ve ihtiyaçlarını karşılamak için daha fazla çaba gerektirir. Bu sektör, tekstil ithalatında dünyada dokuzuncu sırada yer almaktadır. Rekabet edebilirlik raporu, genel olarak Türkiye ekonomisini özelde de tekstil sektörünü olumsuz etkileyen yasal çerçeve ve yargının bağımsızlığı gibi göstergeleri ortaya koyarken; yatırımcı koruma endeksinde ve yerel rekabetin yoğunluğunda iseiyi ülkeler arasında yer aldığını belirtmiştir.

Anahtar Kelimeler: