Özet:

1914 yılında Litvanya’da doğan Romain Gary 1956 yılında Türkçe’ye Cennetin Kökleri  başlığıyla aktarılan Les Racines du Ciel adlı romanıyla Fransa’nın en saygın yazın  ödüllerinden biri olan Goncourt ödülünü kazanmıştır. Geçen zaman içerisinde  eleştirmenlerin Gary’yi, kendini tekrarlayan, gününü doldurmuş yazar olarak  nitelendirmesi üzerine yazın dünyasına bir oyun oynayarak, La Vie devant soi adlı  romanıyla, Emile Ajar adıyla da 1975 yılında bu ödülü ikinci kez kazanmış ama  avukatı aracılığı ile, Fransa’da bir yazara bir kez verilen ödülü geri çevirerek yazın  dünyasının tüm dikkatlerini üzerine çekmiştir. Onun Yalan-Roman başlığıyla  Türkçe’ye çevrilen Pseudo adlı romanı da yazarın bu ikili ama çatışkın kimliğinin  öyküsünü ironik bir dille anlatıyor. Yer yer, Hegel, Husserl, Heidegger, Bourdieu gibi  düşünürlerin kuramlarına başvurarak felsefi ve eklektik bir yaklaşım uygulayacağımız  bu çalışmada, bunca yalanın var olduğu bir toplumda, “mış gibi yapmak” yalanı  üzerine kurulu bir dünyada “normallik” durumunu ve bununla ilintili olarak,  başlangıcı olmayan bir ait oluş içerisinde kendi olmanın ne kadar olanaklı olduğunu  tartışmaya çalışacağız. Bu çalışmada, gerçekliği tedavi etme” iddiasındaki psikiyatri  klinikleri ile sivil yaşam arasında mekik dokuyan ve “nevrotik bir hastanın  sayıklamaları biçiminde de algılanacak olan bu roman çerçevesinde gerçekle  uydurmaca olanın mücadelesinde belki de bu sayıklamaların üstün geldiğine dikkat  çekmeye çalışacağız ve “ait oluşu iyice azaltmak amacıyla” kendini gizlemeye çalışan  birinin var olmama mücadelesiyle nasıl var olduğunu ama aslında kendi olmanın  olanaksızlığı ile nasıl yok olduğunu göstermeye çabalayacağız.

Anahtar Kelimeler: