Özet:

Amaç: Temporomandibular eklem hastalıkları (TMD) ve rahatsızlıkları, çene bölgesinde ve ilgili kaslarda ağrı ile ortaya çıkan ve normal konuşma, yüz ifadesi, yeme, çiğneme ve yutma hareketlerini kısıtlayabilen durumları ifade eder. Ultrasonografi (US), invazif olmayan, düşük maliyetli, kullanımı kolay ve iyonlaştırıcı radyasyon olmaksızın ses dalgalarının kullanıldığı, bununla birlikte; diagnostik prosedür olarak TMD teşhisi için doğruluğu kanıtlanmış bir görüntüleme yöntemidir. Bu pilot çalışmanın amacı, temporomandibular eklem hastalıklarında ultrasonografik görüntülemenin tanısal etkinliğinin değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Temporomandibular eklem (TME) ile ilgili şikayetleri bulunan, Marmara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Oral Diagnoz ve Radyoloji Kliniğine başvuran 20 hastanın (kadın, erkek) retrospektif ultrasonografi görüntüleri kondiler yüzey düzensizlikleri, eklem boşluğunda daralma ve efüzyon açısından değerlendirilmiştir. Bulgular: Toplam 20 hasta (% 70 kadın, % 30 erkek, yaş ortalaması :33,75) ve 40 TME değerlendirilmiş ve % 15 eroziv – dejeneratif değişiklik, % 82,5 kondiler yüzeyde düzleşme ve % 27 oranlarında artan eklem kapsülü genişliği gözlenmiştir. Sonuç: Ultrasonografi, TME’ nin görüntülenmesi ve rutin klinik uygulamada TMD’nin değerlendirilebilmesi için uygun ve invaziv olmayan bir tekniktir.

Anahtar Kelimeler: